I rzekł Pan: Iż się wynoszą córki Syoóskie, a chodzą szyje wyciągnąwszy, i mrugając oczyma przechodzą się, a drobno postępując nogami swemi szelest czynią:

Dnia onego odejmie Pan ochędóstwo podwiązek, także czepce i zawieszenia,

Bieretki, i zapony, i bindy, i przedniczki, i nausznice;

Odmienne szaty, i płaszczyki, i podwiki, i wacki,

I będzie miasto wonnych rzeczy smród, a miasto pasa rozpasanie, a miasto utrefionych włosów łysina, a miasto szerokiej szaty opasanie worem, a miasto piękności ogorzelina.

Płótna ich nie godzą się na szatę, ani się przyodzieją robotami swemi. Uczynki ich są uczynki nieprawości, a sprawa łupiestwa jest w rękach ich.

Nadto niemasz, ktoby wzywał imienia twego, i pobudził się do tego, aby się chwycił ciebie, przynajmniej teraz, gdyś zakrył twarz swoję przed nami, a sprawiłeś, abyśmy niszczeli dla nieprawości naszych.

A nabrwaszy szat swoich naczyniłaś sobie wyżyn rozmaitych farb, a płodziłaś nierząd przy nich, któremu podobny nigdy nie przyjdzie, ani będzie.

Noc się posunęła, a przybliżył się dzień. Odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła!

że – co do wcześniejszego postępowania - macie zdjąć z siebie starego człowieka, niszczonego przez zwodnicze żądze,

Albowiemeście umarli i żywot wasz skryty jest z Chrystusem w Bogu.

 Innych [drugich] zaś [ale] {przez postrach do zbawienia przywódźcie} ratujcie od [z] ognia porywajcie [wyrywajcie], innych [drugich] zaś [ale] litość w strachu, brzydząc (się) też przez ciało splamioną tuniką.