A Pan wyda głos swój przed wojskiem swojem, przeto, że bardzo wielki będzie obóz jego, przeto, że mocny ten, co wykona słowo jego; wielki bowiem dzieó Paóski będzie i straszliwy bardzo, i któż go zniesie?

Pan wynijdzie jako mocarz, jako mąż waleczny wzruszy się gorliwością; trąbić, owszem krzyczeć będzie, a przeciw nieprzyjaciołom swoim mężnie sobie pocznie,

Przetoż ty prorokuj przeciwko nim te wszyskie słowa, a mów do nich: Pan z wysoka zaryczy, a mieszkania świętobliwości swojej wyda głos swój, rycząc zaryczy z mieszkania swego; krzyk pobudzających się jako tłoczących prasę, rozlegać się będzie prze ciwko wszystkim obywatelom tej ziemi.

I przejdzie huk aż do koóczyn ziemi; bo się Pan rozpiera z tymi narodami, w sąd sam wchodzi ze wszelkiem ciałem, niezbożnych poda pod miecz, mówi Pan.

Alem Ja jest Panem, Bogiem twoim, od wyjścia z ziemi Egipskiej; jeszczeć dopuszczę mieszkać w namiotach, jako za dni uroczystych świąt;

i rzekł: Zaryczy Pan z Syonu, z Jeruzalemu wyda głos swój; i będą płakały mieszkania pasterzy, a wyschną pola najwyborniejsze.

Lew ryczy, któżby się nie bał? Panujący Pan mówi, któżby nie prorokował?

Przed obliczem jego ziemia zadrży, niebiosa się poruszą, słoóce i miesiąc się zaćmi, a gwiazdy zawściągną jasność swoję.

A w gorliwości mojej, i w ogniu gniewu mego mówić będę, że dnia onego będzie wielki rozruch w ziemi Izraelskiej;

Bo tak mówi Pan zastępów: Oto Ja jeszcze raz, a to po małym czasie, poruszę niebem i ziemią, i morzem i suchą;

 Którego głos ziemią wstrząsnął [zachwiał] wówczas teraz zaś obiecał, mówiąc "jeszcze raz ja wstrząsnę [poruszę] nie tylko [jedynie] ziemią, ale i niebem.

W owej godzinie nastąpiło wielkie trzęsienie ziemi i runęła dziesiąta część miasta, i skutkiem trzęsienia ziemi zginęło siedem tysięcy osób. A pozostali ulegli przerażeniu i oddali chwałę Bogu nieba. 

Potem Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni, a nastąpiły błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad

 I rozpoczęły się [stały się] błyskawice i grzmoty i doszło do tak wielkiego trzęsienia ziemi, jakiego nie było, odkąd człowiek istnieje na ziemi — tak wielkie było to trzęsienie, tak ogromne.

Rozmiłuję się ciebie, Panie, mocy moja!

(Przedniejszemu śpiewakowi z synów Korego, na Alamot pieśń.)

 Dlatego nie będziemy się bali, choćby się poruszyła ziemia, choćby się góry zapadały w otchłań morza;

 Strumienia rzeki radują miasto Bogów, święty namiot [przybytek] Najwyższego.

 Huczą narody, poruszone królestwa. Wydał głos swój (i) rozpłynęła się ziemia.

  Chodźcie, oglądajcie dzieła JHWH [Pana], jakie uczynił spustoszenie na ziemi. 

 Odpuście, uczcie (się), ponieważ Ja (jestem) Bogami [Bogiem]. Będę wywyższony (między) narodami, będę wywyższony na ziemi. 

Od koóca ziemi wołam do ciebie w zatrwożeniu serca mego; wprowadź mię na skałę, która jest wywyżą nad mię.

 Mieszkający (w) kryjówce Najwyższego, (w) cieniu Władcy przebywać (będzie); 

 Mówi (do) JHWH [Panu]: Nadzieją (i) twierdzą, Bogowie [Bóg], ufam Mu. 

Imię Paóskie jest mocną wieżą; sprawiedliwy się do niej uciecze, a wywyższony będzie.

Ten na wysokościach mieszkać będzie, zamki na skałach będą ucieczką jego; chleb jego dany mu będzie, wody jego nie ustaną.

Przeto, że nam na tem miejscu Pan wielmożny jest rzekami strumieni szerokich, po których nie pójdą z wiosłami, ani okręt wielki po nich przechodzić będzie.

Blisko jest sprawiedliwość moja, wynijdzie zbawienie moje, a ramiona moje narody sądzić będą. Na mię wyspy oczekują, a po ramieniu mojem tęsknią.

Podnieście ku niebu oczy wasze, a spojrzyjcie na ziemię na dół. Niebiosa jako dym zniszczeją, a ziemia jako odzienie zwiotszeje, i obywatele jej, jako i ona zginą; ale zbawienie moje na wieki będzie, a sprawiedliwość moja nie ustanie.

Jam włożył słowa moje w usta twoje, a cieniem ręki mojej zakryłem cię, abyś szczepił niebiosa, a założył ziemię, i rzekł Syonowi: Tyś jest lud mój.

A zaisteć Mocarz Izraelski nie skłamie, ani będzie żałował; bo nie jest człowiekiem, aby miał żałować.

Pan doda mocy ludowi swojemu; Pan będzie błogosławił ludowi swemu w pokoju.

I umocnię dom Judowy, a dom Józefowy wybawię, i w pokoju ich osadzę, bo mam litość nad nimi; i będą, jakobym ich nie odrzucił; bom Ja jest Pan, Bóg ich, a wysłucham ich.

Zmocnię ich też w Panu, a w imieniu jego chodzić będą, mówi Pan.

I rzekną książęta Judzcy w sercu swem: Mamy siłę i obywatele Jeruzalemscy w Panu zastępów, Bogu swoim.

Zachowa Pan i namioty Judzkie pierwej, aby się nie wywyższała chwała domu Dawidowego, i chwała obywateli Jeruzalemskich przeciwko Judzie.