Owszem, udawając się na zabijanie, przypadają do ziemi; ale Ja pokarzę każdego z nich.

Przetoż i Ja byłem Efraimowi jako mól, a domowi Judzkiemu jako spróchniałość.

Jestże co, dlaczegobym ci miał przepuścić? Synowie twoi opuścili mię, a przysięgają przez onych, którzy nie są bogami. Jakom ich jedno nakarmił, zaraz cudzołożą, a do domu wszetecznicy hurmem się walą.

Rano wstawając są jako konie wytuczone, każdy z nich rży do żony bliźniego swego.

I naciągają języka swego do kłamstwa jako łuku swego, zmocnili się na ziemi, ale nie ku prawdzie; bo ze złego w złe postępują, a mnie nie znają, mówi Pan.

 Cudzołożnicy {i cudzołożnice}! Nie wiecie, że przyjaźń świata jest nieprzyjaźnią Bożą? Kto chciałby być przyjacielem świata, staje się nieprzyjacielem Boga. 

Wszak i on jest z Izraela; rzemieślnik go urobił, a nie jest Bogiem; bo się w proch obróci cielec Samaryjski.

Bo iż wiatr siali, wicher też żąć będą, a żadnego źdźbła mieć nie będą; urodzaj nie wyda mąki, a choćby wydał, cudzoziemcy to zjedzą.