Przyłóż trąbę do ust twoich, a rzecz: Oto leci na dom Paóski jako orzeł, przeto, że przestąpili przymierze moje, a przeciwko zakonowi mojemu wykroczyli.

Zatem ruszyliśmy się od rzeki Achawy dwunastego dnia, miesiąca pierwszego, abyśmy szli do Jeruzalemu; a ręka Boga naszego była nad nami, i wyrwała nas z ręki nieprzyjaciela i czyhającego na nas w drodze.

I przypadli Sabejczycy, i zabrali je, a sługi pozabijali ostrzem miecza; a uszedłem tylko ja, ja sam, abym ci oznajmił.

A gdy ten jeszcze mówił, przyszedł i inny, i rzekł: Chaldejczycy, rozsadziwszy się na trzy hufce, wypadli na wielbłądy, i zabrali je, i sługi pozabijali ostrzem miecza; a uszedłem tylko ja, ja sam, abym ci oznajmił.

 Jeśli powiedzą: Chodź z nami, wykrwawić potajemnie niewinnego bez powodu. 

 Wszystkimi kosztownościami cennymi, (jakie) znajdziemy, wypełnimy (nasze) domy łupami.

Synu mójâ nie chodźże z nimi w drogę; zawściągnij nogi twojej od ścieżek ich.

Bo jako próżno zastawiają sieci przed oczyma wszelkiego ptaka skrzydlastego:

Takieć są ścieszki każdego czyhającego na zysk, który duszę pana swego odbiera.

W utrapieniu swojem rano mię szukać będą, mówiąc: Pójdźcie, a nawróćmy się do Pana; bo on porwał, a uzdrowi nas; uderzył, i zawiąże rany nasze;

I rzekł Pan do mnie: Znalazło się sprzysiężenie miedzy mężami Judzkimi, i między obywatelami Jeruzalemskimi;

Książęta jej w pośrodku jej są jako wilki chwytające łup, wylewający krew, tracący dusze, udawający się za zyskiem.

Słuchajcież już tego przedniejsi w domu Jakóbowym, i wodzowie domu Izraelskiego, którzy macie sąd w obrzydliwości, a co jest sprawiedliwego, podwracacie.

Książęta jego w pośrodku jego są lwy ryczące, sędziowie jego są wilki wieczorne, które nie gryzą kości aż do poranku.

Za dwa dni była Pascha i Święto Przaśników. Arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali sposobu, jak by Jeszu podstępnie ująć i zabić.

Arcykapłani i uczeni w Piśmie szukali sposobu, jak by Go zabić, gdyż bali się ludu. 

 Poszedł więc i umówił się z arcykapłanami i dowódcami straży, jak ma im Go wydać. 

On zgodził się i szukał sposobności, żeby im Go wydać bez wiedzy tłumu. 

 Wobec tego arcykapłani i faryzeusze zwołali Wysoką Radę i rzekli: «Cóż my robimy wobec tego, że ten człowiek czyni wiele znaków? 

Ci zaś [jednak] usłyszawszy [wysłuchawszy] jednomyślnie [zgodnie] podnieśli [zabrali] głos [język] do Boga i powiedzieli [mówili]˙ Władco [Panie], ty [ten] który stworzyłeś [uczyniłeś] niebo i ziemię i morze i wszystko, co jest w nich [w nich].

Potem zbudował Jeroboam Sychem na górze Efraim, i mieszkał w nim, a stamtąd wyszedłszy pobudował Fanuel.