Objawienie św. Jana 14:8-20
8
A inny posłaniec(anioł), drugi, przyszedł w ślad mówiąc: «Upadł, upadł wielki Babilon, co winem zapalczywości swego nierządu napoił wszystkie narody!»
9
A inny posłaniec(anioł), trzeci, przyszedł w ślad za nimi, mówiąc donośnym głosem: «Jeśli kto wielbi Bestię, i obraz jej, i bierze sobie jej znamię na czoło lub rękę,
10
ten również będzie pić wino zapalczywości Boga przygotowane, nierozcieńczone, w kielichu Jego gniewu; i będzie katowany ogniem i siarką wobec świętych posłańców(aniołów) i wobec Baranka.
11
A dym ich katuszy po eony eonów się wznosi i nie mają spoczynku we dnie i w nocy czciciele Bestii i jej obrazu, i ten, kto bierze znamię jej imienia».
12
Tu się okazuje wytrwałość świętych, tych, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jeszu
13
I usłyszałem głos, który z nieba mówił: «Napisz: Szczęśliwi(Błogosławieni), którzy w Panu umierają - już teraz. Zaiste, mówi Tchnienie(Duch), niech odpoczną od swoich mozołów, bo idą wraz z nimi ich czyny».
14
Potem ujrzałem: oto biały obłok - a Siedzący na obłoku, podobny do Syna Człowieczego, miał złoty wieniec na głowie, a w ręku ostry sierp.
15
I wyszedł inny posłaniec(anioł) ze świątyni, wołając głosem donośnym do Siedzącego na obłoku: «Zapuść Twój sierp i żniwa dokonaj, bo przyszła już pora dokonać żniwa, bo dojrzało żniwo na ziemi!»
16
A Siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta.
17
I wyszedł inny posłaniec(anioł) ze świątyni, która jest w niebie, i on miał ostry sierp.
18
I wyszedł inny posłaniec(anioł) od ołtarza, mający władzę nad ogniem, i donośnie zawołał do mającego ostry sierp: «Zapuść twój ostry sierp i poobcinaj grona winorośli ziemi, bo jagody jej dojrzały!»
19
I rzucił posłaniec(anioł) swój sierp na ziemię, i obrał z gron winorośl ziemi, i wrzucił je do tłoczni Bożego gniewu - ogromnej.
20
I wydeptano tłocznię poza miastem, a z tłoczni krew wytrysnęła aż po wędzidła koni, na tysiąc i sześćset stadiów.