Tedy Nabuchodonozor w popędliwości i w gniewie rozkazał przyprowadzić Sadracha, Mesacha i Abednego, których wnet przywiedziono przed króla.

Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.

Ale podam go w rękę tych, którzy cię trapią, którzy mówili duszy twojej: Nachyl się, niech przez cię przejdziemy; a tyś pokładało jako ziemię grzbiet swój, i jako ulicę przechodzącym.

Lecz mówię wam, przyjaciołom moim: Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, a potem nic więcej uczynić nie mogą. 

Pokażę wam, kogo się macie obawiać: bójcie się Tego, który po zabiciu ma moc wtrącić do Gehenny. Tak, mówię wam: Tego się bójcie! 

Gdy to usłyszeli, wpadli w gniew i chcieli ich zabić.

Gdy to usłyszeli, zawrzały gniewem ich serca i zgrzytali zębami na niego. 

Tedy się jasność królewska zmieniła, a myśli jego zatrwożyły nim, i zwiąski biódr jego rozwiązały się, a kolana jego jedno o drugie się tłukły.

na Kaina zaś i na jego ofiarę nie chciał patrzeć. Smuciło to Kaina bardzo i chodził z ponurą twarzą.

Wówczas rzekł Pan do Kaina: Dlaczego jesteś smutny i dlaczego twarz twoja jest ponura?

Widział też Jakób twarz Labanową, a oto, nie był takim przeciwko niemu, jako przedtem.

Mówił nieprzyjaciel: Będę gonił, dogonię; będę dzielił łupy; nasyci się ich dusza moja, dobędę miecza mojego, wygładzi je ręka moja.

Wionąłeś wiatrem twym, okryło je morze; połknieni są jako ołów w wodach gwałtownych.

Znowu posłał do niego Benadad i rzekł: Niech mi to uczynią bogowie, i to niech przyczynią, jeźli się dostanie prochu Samaryi po garści wszystkiemu ludowi, który za mną idzie.

I odpowiedział król Izraelski, a rzekł: Powiedzcie mu: Niech się nie chlubi zbrojny, jako ten, który złożył zbroję.

Gdy Bóg na sąd powstaje, aby wybawił wszystkich pokornych na ziemi. Sela.

Gniew królewski jest posłem śmierci; ale mąż mądry ubłaga go.

Ciężkić jest kamieó, i piasek ważny; ale gniew głupiego cięższy, niż to oboje.

Okrutnyć jest gniew, i nagła popędliwość; ale przed zazdrością któż się ostoi?

Tedy się król wielce ucieszył z tego, i rozkazał Danijela wyciągnąć z dołu; i wyciągniono Danijela z dołu, a żadnego obrażenia nie znaleziono na nim; bo wierzył w Boga swego.

Ale jeźliżby po miłościwem lecie poświęcił rolę twoję tedy kapłan obrachuje mu pieniądze według lat zostawających do miłościwego lata i umniejszy mu się z szacunku twego.

I będzie ona rola, gdy wynijdzie miłościwe lato święta Panu, jako rola poświęcona a przyjdzie w osiadłość kapłanowi.

A w miłościwe lato wróci się rola od tego, od kogo ją kupiono, do tego, który dziedzicznie trzymał rolą onę.

Każda jednak rzecz poślubiona, którą by kto poślubił Panu ze wszystkiego, co ma z ludzi, i z bydła, i z ról osiadłości swojej, nie będzie sprzedawana, ani odkupowana; bo wszelka rzecz poślubiona najświętsza jest Panu.

Potem ułożył drwa, i na sztuki porąbał cielca, i kładł go na drwa.

Tak że płynęły wody około ołtarza, aż i rów był napełniony wodą.

i oznajmili: «Panie, przypomnieliśmy sobie, że ów oszust powiedział jeszcze za życia: "Po trzech dniach powstanę".

Rzekł im Piłat: «Macie straż: idźcie, zabezpieczcie grób, jak umiecie».