Lud także twój, którzybykolwiek byli sprawiedliwi, na wieki odziedziczą ziemię; będą latoroślą szczepienia mego, dziełem rąk moich, abym w niem był uwielbiony.
Abym sprawił radość płaczącym w Syonie, a dał im ozdobę miasto popiołu, olejek wesela miasto smutku, odzienie chwały miasto ściśnionego; i będą nazwani drzewami sprawiedliwości, szczepieniem Paóskiem, abym był uwielbiony.
On będzie jak drzewo zasadzone nad strumieniem wód, które owoc swój wydaje w czasie odpowiednim, a liść jego nie uschnie; i cokolwiek czynić będzie, powiedzie się.
Bo będzie jak drzewo zasadzone nad wodami, a nad strumieniem zapuszczające korzenie swoje, które nie czuje, gdy przychodzi gorąc, ale liść jego zostaje zielony, a roku suchego nie martwi się, i nie przestaje przynosić owocu.
Od stopy nogi aż do wierzchu głowy niemasz na nim nic całego; rana i siność, i rany zagniłe nie są wyciśnione, ani zawiązane, ani olejkiem odmiękczone.
W środku placu [ulicy] jego i rzeki stąd i stamtąd drzewo życia czyniące owoców dwanaście po miesiącu każdego dające owoc jego a liście jego ku terapii [regeneracji, leczeniu] narodów.