I aż po zachodzie słoóca czystym będzie; a potem będzie jeść z rzeczy poświęconych, bo to jest pokarm jego.

Gdyby zaś córka kapłaóska wdową została, albo odrzuconą była od męża, i dziatek nie miała, a wróciłaby się w dom ojca swego, tak jako w dziecióstwie swem, chleb ojca swego jeść będzie; ale żaden obcy jeść z niego nie będzie.

A jeźliby kto jadł z niewiadomości rzeczy poświęcone, nadda piątą część do tego, i odda kapłanowi rzecz poświęconą.

 Doglądający zatem ma być bez zarzutu, mąż jednej żony, trzeźwy, umiarkowany, przyzwoity, gościnny, zdolny nauczać, 

 dobrze kierujący własnym domem, dzieci mający w posłuszeństwie, z wszelką godnością.

 Jeśli zaś ktoś nie wie, jak kierować własnym domem – jak zatroszczy się o zgromadzenie Boże?

 Podobnie niewiasty [żony]: godne, nie oszczercze [diabelskie], trzeźwe, wierne we wszystkim.

 Usługujący niech będą mężami jednej żony, dobrze kierującymi dziećmi i własnymi domami.

Jeźli kto jest bez nagany, mąż jednej żony, dzieci wierne mający, które by nie mogły być obwinione w zbytku, albo niepoddane rządowi.

Jeźliby się spór wszczął między stronami, a przyszliby do sądu, aby je sądzono: tedy usprawiedliwią sprawiedliwego, a niezbożnego osądzą za niezbożnego.

Czterdzieści kroć uderzy go; więcej nie przyda, by snać, jeźliby mu nad to zadano więcej plag, nie znikczemniał brat twój przed oczyma twemi.