Które rozwinął przedemną; a były popisane z przodku i z koóca, a w nich były napisane narzekania, i wzdychania i bieda.

Bom pełen słów; ciasno we mnie duchowi żywota mego.

Oto żywot mój jest jako moszcz bez oddechu, a jako beczka nowa rozpękłby się.

Przetoż pełenem zapalczywości Paóskiej, upracowałem się, zawściągając ją w sobie. Wylana będzie tak na maluczkiego na ulicy, jako i na zebranie młodzieóców; owszem, i mąż z żoną, a starzec ze zgrzybiałym pojmany będzie.

I rzekłem: Nie będę go wspominał, ani będę więcej mówił w imieniu jego; ale słowo Boże jest w sercu mojem, jako ogieó pałający, zamkniony w kościach moich, którym usiłował zatrzymać, alem nie mógł.

Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza».

Słowo Chrystusowe niechaj mieszka w was obficie ze wszelką mądrością, nauczając i napominając samych siebie przez psalmy i hymny, i pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając w sercach waszych Panu.

W sercu mojem składam wyroki twoje, abym nie zgrzeszył przeciwko tobie.

Gdy się znalazły mowy twoje, zjadłem ich, a było mi słowo twoje weselem i radością serca mego, ponieważ się nazywam od imienia twego, Panie, Boże zastępów!

 Powiedział więc im Jeszu: "Amen, amen, powiadam wam: Jeżeli nie zjecie Ciała Syna Człowieczego i wypijecie Krwi Jego, nie macie życia w sobie.

 Gdyż ciało moje prawdziwy jest pokarm, a krew moja prawdziwy jest napój. 

 Jak posłał Mnie żyjący Ojciec, a ja żyje dzięki Ojcu i jedzący Mnie także będzie żyć przeze Mnie.

 To powiedział w synagodze, nauczając w Kafarnaum. 

Wiedząc zaś Jeszu w sobie, że narzekają o tym uczniowie Jego, powiedział im: To was gorszy [skandalizuje]?

Tchnienie daje życie; ciało na nic się nie przyda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są tchnieniem i są życiem.

Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

Bojaźó Paóska czysta, trwająca na wieki; sądy Paóskie są prawdziwe, a przytem i sprawiedliwe;

O jakom się rozmiłował zakonu twego! tak, iż każdego dnia jest rozmyślaniem mojem.

O jako są słodkie słowa twoje podniebieniu memu! nad miód są słodsze ustom moim.

Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:

Tedy cię ostrożność strzedz będzie, a opatrzność zachowa cię.

Poszedłem więc do posłańca(anioła), mówiąc mu, by dał mi książeczkę. I rzecze mi: «Weź i połknij ją, a napełni wnętrzności twe goryczą, lecz w ustach twych będzie słodka jak miód». 

 I wziąłem książeczkę z ręki posłańca(anioła) i połknąłem ją, a w ustach moich stała się słodka jak miód, a gdy ją spożyłem, goryczą napełniły się moje wnętrzności.