I rzekł Pan: Iż się wynoszą córki Syoóskie, a chodzą szyje wyciągnąwszy, i mrugając oczyma przechodzą się, a drobno postępując nogami swemi szelest czynią:

Dnia onego odejmie Pan ochędóstwo podwiązek, także czepce i zawieszenia,

Bieretki, i zapony, i bindy, i przedniczki, i nausznice;

Odmienne szaty, i płaszczyki, i podwiki, i wacki,

I będzie miasto wonnych rzeczy smród, a miasto pasa rozpasanie, a miasto utrefionych włosów łysina, a miasto szerokiej szaty opasanie worem, a miasto piękności ogorzelina.

I zasmucą się, a płakać będą bramy jego, a spustoszony na ziemi siedzieć będzie.

Dla tego przeklęstwo pożre ziemię, a zniszczeją obywatele jej; dlatego popaleni będą obywatele ziemi, a mało ludzi zostanie.

Ustanie wesele bębnów, ustanie wykrzykanie weselących się, ucichnie wesele cytry.

Starte będzie miasto próżności; każdy dom zawarty będzie, aby do niego nie wchodzono.

Spustoszenie w mieście zostanie, a bramy zburzone będą.

Niewiasty spokojne! powstaócie, słuchajcie głosu mego; córki bezpieczne! bierzcie w uszy swe powieści moje.

Zatrwożcie się, a ulęknijcie się, bezpieczne! zewleczcie się, i obnażcie się, a przepaszcie biodra wasze.

Na ziemi ludu mojego ciernie i oset wyrośnie, owszem, na wszystkich domach wesołych miasta radującego się.

Pięknej, rozkosznej pannie przypodobałem był córkę Syoóską;

Ale do niej przyciągną pasterze i trzody ich; rozbiją przeciwko niej namioty w około, spasie każdy miejsce swoje, i rzeką:

(Biada wam) którzy mniemacie, że daleki jest dzieó zły, a przystawiacie stolicę drapiestwa!

Którzy śpiewacie przy lutni, wymyślając sobie naczynia muzyczne, jako Dawid;

Przetoż teraz pójdą w niewolę na czele pojmanych; a tak odstąpi biesiada od zbyteczników.

Ale coście wyszli zobaczyć? Człowieka w miękkie szaty ubranego? Oto w pałacach królewskich przebywają ci, którzy noszą okazałe stroje i żyją w zbytkach. 

 Ta zaś dogadzająca (sobie), żyjąc (jest) martwa.

 Ile chlubiła się i pławiła w przyjemnościach, tyle zadajcie jej bólu i smutku! Ponieważ w sercu swym stwierdziła: "Ponieważ zasiadam (jak) królowa i wdową nie jestem, też smutku nie poznam". 

 I będą płakać i lamentować nad nią królowie ziemi, którzy nierządu z nią się dopuścili i żyli w przepychu, kiedy zobaczą dym jej pożaru. 

Córki Izraelskie płaczcie nad Saulem, który was przyodziewał szarłatem rozkosznym, a który was ubierał w klejnoty złote na szaty wasze.

Nie boi się o czeladź swoję czasu śniegu; albowiem wszystka czeladź jej obłoczy się w szatę dwoistą.

Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień świetnie się bawił.

Powodzią gór zmaczani bywają, nie mając mieszkania przytulają się do skały.

(Mów i to: Tak mówi Pan:) I padły trupy ludzkie jako gnój po polu, a jako snopy za żeócami, a niemasz ktoby pochował.

Tak mówi Pan: Niech się nie chlubi mądry z mądrości swojej, i niech się nie chlubi mocarz z mocy swojej, i niech się nie chlubi bogaty z bogactw swoich;

 Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał.