I opoję duszę kapłanów tłustością, a lud mój dobrocią moją nasyci się, mówi Pan.

Iż napoił duszę pragnącą, a duszę zgłodniałą napełnił dobrami.

Bo mąż on będzie jako zasłona od wiatru, i jako zakrycie przed powodzią; jako strumienie wód na miejscu suchem, jako cieó skały wielkiej w ziemi upragnionej;

Panujący Pan dał mi język umiejętny, abym umiał czasu przygodnego mówić słowo upracowanemu. Budzi mię na każdy zaranek, pobudza uszy moje, abym słuchał tak jako uczący się pilnie.

Szczęśliwi, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, albowiem oni będą nasyceni. 

 Przyjdźcie do Mnie wszyscy przemęczeni i przeciążeni, a Ja odświeżę [dam odpoczynek] was.

Głodnych nasyca dobrami, a bogatych z niczym odprawia. 

Kto zaś będzie pił wodę, którą Ja mu dam, nie będzie pragnął na eon, lecz woda, którą Ja mu dam, stanie się w nim źródłem wody wytryskającej ku życiu eonowemu".

 Ale pocieszający pokornych, pocieszył nas Bóg, przez przyjście Tytusa.