Egipczanów, i Judę, i Edomczyków, i Amonitczyków, i Moabczyków, i wszystkich, którzy w ostatnim kącie mieszkają na puszczy; bo te wszystkie narody nieobrzezane są, a wszystek dom Izraelski jest nieobrzezany sercem.

A przetoż tak mówi Pan zastępów: Oto ja nawiedzę ich; młodzieócy ich pomrą od miecza, synowie ich i córki ich pomrą głodem.

I stanie się, gdy Pan wykona wszystkę sprawę swoję na górze Syoóskiej i w Jeruzalemie, że nawiedzę owoc wyniosłego serca króla Assyryjskiego, i pychę wysokich oczów jego;

A dnia onego nawiedzi Pan wojsko wysokie na wysokości, także i królów ziemskich na ziemi.

Murzszeją miechy, ołów od ognia niszczeje, próżno ustawicznie złotnik pławi; bo złe rzeczy nie mogą być oddalone.

 Ja, Pan, badam serce i doświadczam nerki, bym mógł każdemu oddać stosownie do jego postępowania, według owoców jego uczynków.

Wielki w radzie i możny w sprawie, ponieważ oczy twoje otworzone są na wszystkie drogi synów ludzkich, abyś oddał każdemu według dróg jego, i według owoców spraw jego;

Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.

Powiedzcie sprawiedliwemu, że mu dobrze będzie; bo owocu uczynków swoich pożywać będzie.

Ale biada niepobożnemu! źle mu będzie; albowiem odpłata rąk jego dana mu będzie.

 Nie błądźcie! Bóg się nie da z siebie naśmiewać; albowiem cokolwiek sieje człowiek, to też zbierać będzie.

 Bo kto sieje ciału swemu, z ciała zbierać będzie zgniliznę [skażenie]; ale kto sieje tchnieniu [duchowi], z tchnienia zbierać będzie życie eonowe [bezkresne, wieczne].

I zgotuję na cię burzycieli, każdego z orężem jego, którzy wyrąbią wyborne cedry twoje, i wrzucą je na ogieó.

Także wspaniałość lasu jego i urodzajnych pól jego, od duszy aż do ciała zniszczy, i stanie się jako chorąży od strachu uciekający.

A pozostałych drzew lasu jego mała liczba będzie, tak, że je i dziecię będzie popisać mogło.

Gdy miasto obronne spustoszeje, a będzie mieszkaniem porzuconem i spustoszonem jako pustynia. Tam się paść, i tam legać będzie cielec, i ogryzie latorosłki jego.

Gdy poschną gałązki jego, pokruszone będą, a niewiasty przyszedłszy zapalą je. Albowiem ten lud nie ma żadnego rozumu; przetoż nie zmiłuje się nad nim, który go uczynił, a który go stworzył, nie zlituje się nad nim.

Przez sługi twoje haóbiłeś Pana, i mówiłeś: W mnóstwie wozów moich wstąpiłem ja na wysokie góry, na strony Libaóskie, i porąbię wysokie cedry jego, i wyborne jodły jego; i wnijdę na samę wysokość wierzchu jego, do lasów, i urodzajnych ról jego.

Otwórz, Libanie! wrota swe, niech pożre ogieó cedry twoje.

I spalił dom Paóski, i dom królewski, i wszystkie domy Jeruzalemskie; owa wszystko budowanie kosztowne popalił ogniem.