Oby teraz napisane były słowa moje! oby je na księgach wyrysowano!

Oby rylcem żelaznym i ołowiem na wieczną pamiątkę na kamieniu wydrążone były!

Miłosierdzie i prawda niech cię nie opuszczają; uwiąż je u szyi twojej, napisz je na tablicy serca twojego.

Uwiąż je na palcach twoich, napisz je na tablicy serca twego.

 Widać, że jesteście listem Pomazańca, wysłużonym przez nas. Napisanym nie atramentem, ale Tchnieniem [Duchem] Boga żywego, nie na tablicach kamiennych, ale na tablicach serca cielesnego. 

I omoczy kapłan palec swój w onej krwi, a będzie nią kropił siedem kroć przed obliczem Paóskiem, przed zasłoną.

A oną krwią pomaże rogi ołtarza, który jest przed obliczem Paóskiem, w namiocie zgromadzenia; a ostatek krwi wyleje u spodku ołtarza całopalenia, który jest u drzwi namiotu zgromadzenia.

I weźmie kapłan ze krwi ofiary za grzech na palec swój, a pomaże rogi ołtarza całopalonych ofiar, a ostatek krwi jego wyleje u spodku ołtarza całopalenia.

Dałem ci tedy króla w zapalczywości mojej, alem go odjął w zagniewaniu mojem.