Bo tak rzekł Pan, Bóg Izraelski, do mnie: Weźmij kubek wina tej popędliwości z ręki mojej, a napawaj nim wszystkie narody, do których Ja ciebie poślę;

Wziąłem tedy kubek z ręki Paóskiej, i napoiłem wszystkie one narody, do których mię Pan posłał:

Byłci Babilon kubkiem złotym w ręce Paóskiej, upajającym wszystkę ziemię; wino jego piły narody, dlatego poszalały narody;

Boże! odrzuciłeś nas, rozproszyłeś nas, i rozgniewałeś się; nawróćże się zasię do nas.

Ale Bóg sędzia, tego poniża, a owego wywyższa.

Jakoż tedy odwłaczacie, choćbyście się zdumiewać mieli; rozkoszujecie, choćbyście mieli na pomoc wołać. Opili się, ale nie winem; potaczają się, ale nie od mocnego napoju.

I tych, którzy cię pustoszą, własnym ich ciałem nakarmię, a krwią swoją jako moszczem upiją się. I pozna wszelkie ciało, że Ja (jestem) JHWH [Pan], zbawiciel twój, i odkupiciel twój, mocny Jakubowy.

Ocuć się, ocuć się, powstaó Jeruzalemie! któreś piło z ręki Paóskiej kubek zapalczywości jego, drożdże z kubka trucizny śmiertelnej wypiłoś i wysączyłoś.

A przetoż słuchaj teraz tego, o utrapiona i pijana, ale nie winem!

I podeptałem narody w gniewie swym, a opoiłem je w zapalczywości mojej, i uderzyłem o ziemię mocarzy ich.

Nasycisz się haóby dla sławy; pić będziesz i ty, a obnażony będziesz; obróci się do ciebie kielich prawicy Paóskiej, i zwrócenie sromotne przyjdzie na sławę twoję.