Zawiąż to świadectwo, zapieczętuj zakon między uczniami moimi.

 Jeszu mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?»

Lecz Abraham odparł: "Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!" 

Odpowiedział mu: "Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby kto z umarłych powstał, nie uwierzą"»

 Badacie Pisma, ponieważ sądzicie, że w nich zawarte jest życie wieczne: to one właśnie dają o Mnie świadectwo. 

Gdybyście jednak uwierzyli Mojżeszowi, to byście i Mnie uwierzyli. O Mnie bowiem on pisał. 

Jeżeli jednak jego pismom nie wierzycie, jakżeż moim słowom będziecie wierzyli?» 

 Ci byli szlachetniejsi od Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i codziennie badali Pisma, czy istotnie tak jest.

A upatrzywszy to Pismo, iż z wiary Bóg usprawiedliwia pogan, przedtem opowiedziało Abrahamowi, iż w tobie będą błogosławione wszystkie narody.

Albowiem ile ich jest z uczynków zakonu, pod przeklęstwem są; bo napisane: Przeklęty każdy, który by nie został we wszystkiem, co napisane w księgach zakonu, aby to czynił.

Ale zakon nie jestci z wiary; lecz "człowiek, który by je czynił, żyć będzie przez nie".

 Dlatego do narodów błogosławieństwo [pochwała, chwała] Abrahama zaistnieje [może być] w Pomazańcu Jeszu, aby obietnice Tchnienia [ducha] dostali przez wiarę.

 Zaś Abrahamowi dano obietnice i nasieniu [potomkowi] jego, nie mówi "i nasionom", jak o wielu, ale jak o jednym, "i potomkowi twojemu", którym jest Pomazaniec.

 Jeśli więc z prawa dziedzictwo, to nie z obietnicy; zaś Abrahamowi przez obietnicę darował Bóg.

 Lecz mediator nie jest jednego, ale Bóg jeden jest.

 Ale razem zamknęło Pismo wszystkich pod grzech, aby obietnica z wiary (w) Jeszu Pomazańca była dana wierzącym. 

 Tak więc prawo było prowadzącym [pedagogiem] nas do Pomazańca, abyśmy z wiary byli usprawiedliwieni.

 Albowiem wszyscy synami Bożymi jesteście przez wiarę w Pomazańcu Jeszu. 

 Nie ma Judejczyka, ani Hellena; nie ma niewolnika ani wolnego; nie ma mężczyzny i niewiasty; albowiem wszyscy wy jednym jesteście w Pomazańcu Jeszu.

Powiedzcie mi, którzy pod zakonem chcecie być, nie słuchacież zakonu?

Albowiem napisane, iż Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej.

 i że od dziecka znasz Pisma Święte, które cię mogą uczynić mądrym dla zbawienia przez wiarę, która jest w Pomazańcu Jeszu.

dla przystosowania, aby Boży człowiek do każdego dzieła dobrego (był) przygotowany.

 I mamy mocniejsze prorocze słowo [naukę], które ładnie [prawidłowo] czynicie, kierując, jak (na) lampę [świecę] oświetlającą w ciemnym miejscu, dopóki kiedy dzień zaświta i gwiazda poranna [jutrzenka] wzeszłaby w sercach waszych.

Terazże idź, napisz to na tablicy przed oczyma ich, a na księgach to wyrysuj, aby to trwało do dnia ostatniego, i aż na wieki wieków:

Którzy mówią widzącym: Nie miewajcie widzenia; a prorokom: Nie prorokujcie nam, co prawego jest; mówcie nam rzeczy przyjemne, prorokujcie oszukanie;

- (Z jednego) końca niebios wyłania się (i zmierza swoim) szlakiem (do drugiego) końca. Nie ma (nic) ukrytego (przed jego) żarem. 

Zakon Paóski jest doskonały, nawracający duszę; świadectwo Paóskie wierne, dawające mądrość nieumiejętnemu.

Początek słów twoich oświeca i daje rozum prostakom.

Kogoż zawstydzili ci mędrcy? Którzyż są przestraszeni i pojmani? Oto słowo Paóskie odrzucają; cóż to tedy za mądrość ich?

Dlatego się wam widzenie obróci w noc, a wieszczba wasza w ciemność; bo tym prorokom słoóce zajdzie, a dzieó im się zaćmi.

 Jeśli zaś oko twoje niegodziwe [złe] byłoby, całe ciało twoje zaciemnione będzie. Jeśli więc światło w tobie ciemnością jest, jak wielka (to) ciemność. 

Jeszu im odpowiedział: «Jesteście w błędzie, nie znając Pisma ani mocy Bożej. 

Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi.

I mówił do nich: «Umiecie dobrze uchylać przykazanie Boże, aby swoją tradycję zachować.

 Chociaż zapewniają o swojej mądrości, ogłupieli;

- Komu bowiem ich brak, jest ślepym - krótkowidzem i zapomniał o oczyszczeniu z dawnych swoich grzechów. 

Ale ścieszka sprawiedliwych jako światłość jasna, która im dalej tem bardziej świeci, aż do dnia doskonałego.

Króla uweselają złością swoją a książąt kłamstwy swemi.

 Ale wzejdzie wam, bojącym (się) imienia mojego słońce sprawiedliwości i uzdrowienie w Jego skrzydłach. Wówczas wyjdziecie dumnie i rozbiegniecie (się), jak wypasione cielęta. 

 I mamy mocniejsze prorocze słowo [naukę], które ładnie [prawidłowo] czynicie, kierując, jak (na) lampę [świecę] oświetlającą w ciemnym miejscu, dopóki kiedy dzień zaświta i gwiazda poranna [jutrzenka] wzeszłaby w sercach waszych.