Niech zaniemieją wargi kłamliwe, które mówią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy przykre z hardością i ze wzgardą.

Ale opowiadamy, jako napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało i na serce ludzkie nie wstąpiło, co nagotował Bóg tym, którzy go miłują.

Ale nam to Bóg objawił przez Tchnienie swoje; albowiem tchnienie wszystko bada, także głębokości Boże.

która w poprzednich pokoleniach nie była wyjawiona synom ludzkim, tak jak teraz jest ujawniona świętym posłańcom Jego i prorokom w Tchnieniu.

której stałem się sługą według daru łaski Bożej, która mi jest dana według działania mocy Jego.

i oświetlić wszystkim, czym jest zarządzanie tajemnicą zakrytą od wieków w Bogu, który wszystko stworzył.

by Pomazaniec przez wiarę zamieszkał w sercach waszych;

i poznać miłość Pomazańca przewyższającą wszelką wiedzę, abyście zostali napełnieni całą pełnią Boga.

 Jemu chwała w zgromadzeniu i w Pomazańcu Jeszu po wszystkie pokolenia eony eonów. Amen. 

 tajemnicę zakrytą od eonów i od pokoleń. Teraz zaś objawioną świętym Jego, 

 którym zechciał Bóg oznajmić, jakie jest bogactwo chwały tajemnicy tej między narodami, którą jest Pomazaniec w was, nadzieja chwały,

 A niezaprzeczalnie wielka jest pobożności tajemnica: {Bóg} {który} ujawnił (się) w ciele, został usprawiedliwiony w Tchnieniu [duchu}, ukazany Posłom [aniołom], ogłoszony wśród narodów, zyskał wiarę w świecie, został wzięty w górę w chwale.

 Patrzcie, jak wielką miłość dał nam Ojciec, abyśmy byli nazwani dziećmi Bożymi {i jesteśmy}. Świat dlatego nas {was} nie zna, że Jego nie poznał.

 Ukochani, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a jeszcze się nie okazało, czym będziemy. Wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.

 W tym jest miłość, nie że my pokochaliśmy Boga, lecz że On pokochał nas i posłał swojego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze uchybienia [grzechy].

 I ujrzałem [zobaczyłem] niebo nowe i ziemię nową, bo [ponieważ] pierwsze niebo i pierwsza ziemia odeszły {przeminęły}, i morza nie ma [jest] już.

 I usłyszałem głos wielki z tronu {nieba} mówiący: "Oto mieszkanie [namiot, przybytek] Boga z ludźmi i zamieszka [rozbije namiot] z nimi, a oni ludami Jego będą, a On Bóg z nimi będzie, {Bóg ich}.

A świątyni w nim nie dojrzałem: bo jego świątynią jest Pan Bóg wszystkich władca [wszechwładca] oraz Baranek. 

 A chodzić narody przez światło Jego i władcy [królowie] ziemi niosą chwałę ich {i cześć narodów} do niego.

 I ukazał mi rzekę wody życia, lśniącą jak kryształ,wypływającą z tronu Boga i Baranka. 

 Nic godnego klątwy już [odtąd] nie będzie. I będzie w nim tron Boga i Baranka, a słudzy Jego będą Mu cześć oddawali. 

 I [odtąd] już nocy nie będzie. A nie potrzeba im światła lampy i światła słońca, bo Pan Bóg będzie świecił nad nimi i będą królować po eony eonów.

Niech zaniemieją wargi kłamliwe, które mówią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy przykre z hardością i ze wzgardą.

Wtedy odezwie się Król do tych po prawej stronie: "Pójdźcie, błogosławieni Ojca mojego, weźcie w posiadanie królestwo, przygotowane wam od założenia świata! 

 A gdy odejdę i przygotuję wam miejsce, przyjdę powtórnie i zabiorę was do siebie, abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem. 

 Teraz zaś (do) lepszej dążyli, to jest niebiańskiej, dlatego nie wstydzi się Bóg, (być) Bogiem nazywany ich, przygotował bowiem im miasto. 

 Powie (się) w tym dniu, że Oto nasi Bogowie, czekaliśmy tego zbawiającego tego JHWH, czekaliśmy tego cieszyć i radować zbawienia.

Zbawienia twego oczekiwam, Panie!

(Przedniejszemu śpiewakowi Jedytunowi psalm Dawidowy.)

Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.

Dobry jest Pan tym, którzy naó oczekują, duszy takowej, która go szuka.

Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Paóskie.

A żył w Jeruszalem człowiek, imieniem Symeon. Był to człowiek prawy i pobożny, wyczekiwał pociechy Iszraela, a Tchnienie Święte spoczywało na nim.

Bo troskliwe wyglądanie stworzenia oczekuje objawienia Synów Bożych.

A nie tylko to stworzenie, ale i my, którzy mamy pierwiastki Tchnienia, i my sami w sobie wzdychamy, oczekując przysposobienia synowskiego, odkupienia ciała naszego.

 Jeśli zaś czegoś nie widzimy, mamy nadzieję (i) przez cierpliwość wyczekujemy.

Tak iż wam na żadnym darze nie schodzi, którzy oczekujecie objawienia Pana naszego Jeszu Pomazańca.

I oczekiwali Syna jego z niebios, którego wzbudził od umarłych, to jest Jeszu, który nas wyrwał od gniewu przyszłego.

Trwajcie więc cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny.