3
Albowiem naprzód podałem wam, com też wziął, iż Chrystus umarł za grzechy nasze według Pism;
4
A iż był pogrzebiony, a iż zmartwychwstał dnia trzeciego według Pism.
5
A iż widziany jest od Kiefasa, potem od onych dwunastu.
6
Potem (został) ukazany ponad pięciuset braciom na raz, z których większość trwa aż dotąd, niektórzy zaś zasnęli.
7
Potem jest widziany od Jakóba, potem od wszystkich Apostołów.
8
A na ostatek po wszystkich ukazał się i mnie, jako poronionemu płodowi.
9
Jestem bowiem najmniejszy ze wszystkich apostołów i niegodzien zwać się apostołem, bo prześladowałem zgromadzenie Boże.
10
Lecz z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną.
11
Przetoż i ja, i oni tak każemy, i takeście uwierzyli.
12
A ponieważ się o Chrystusie każe, iż z martwych wzbudzony jest, jakoż mówią niektórzy między wami, iż zmartwychwstania nie masz?
13
Bo jeźlić zmartwychwstania nie masz, tedyć i Chrystus nie jest wzbudzony.
14
A jeźlić Chrystus nie jest wzbudzony, tedyć daremne kazanie nasze, daremna też wiara wasza.
15
I bylibyśmy też znalezieni fałszywymi świadkami Bożymi, iżeśmy świadczyli o Bogu, że Chrystusa wzbudził, którego nie wzbudził, jeźliże umarli nie bywają wzbudzeni.
16
Jeśli bowiem martwi nie (mają być) zbudzeni, i Pomazaniec nie (jest) zbudzony.
17
Jeśli zaś Pomazaniec nie (jest) wzbudzony, bezwartościowa (jest) wiara wasza; jeszcze jesteście w uchybieniach [grzechach] waszych;
18
Zatem i uśpieni w Pomazańcu, przepadli.
19
Jeśli tylko w tym życiu pokładamy nadzieję w Pomazańcu, jesteśmy ze wszystkich ludzi najbardziej pożałowania godni.
20
Teraz zaś Pomazaniec wzbudzony z martwych, (stał się) pierwszym (z tych, co) zasnęli.
21
Bo ponieważ przez człowieka śmierć, przez człowieka też powstanie umarłych.
22
Albowiem jako w Adamie wszyscy umierają, tak i w Chrystusie wszyscy ożywieni będą.
23
Ale każdy w swoim rzędzie, Chrystus jako pierwiastek, a potem ci, co są Chrystusowi w przyjście jego.
24
Następnie — koniec, gdy przekaże królowanie Bogu i Ojcu, gdy położy kres wszystkim Pierwszym (naczelnym), wszelkiej Władzy i Mocy.
25
Bo on musi królować, póki by nie położył wszystkich nieprzyjaciół pod nogi jego.
26
Ostatnim wrogiem obezwładnionym śmierć.
27
Bo wszystkie rzeczy poddał pod nogi jego. A gdy mówi, że mu wszystkie rzeczy poddane są, jawna jest, iż oprócz tego, który mu poddał wszystkie rzeczy.
28
Gdy mu wszystko poddane będzie, wówczas i sam Syn będzie poddany Temu, który mu poddał wszystko, aby Bóg był wszystkim we wszystkim.
29
Bo inaczej co uczynią, zanurzający (się) za zmarłych, jeśli całkowicie martwi nie (są) wzbudzani? Dlaczego ci zanurzają (się) za zmarłych?
30
Po co i my narażamy się cały czas?
31
Na każdy dzień umieram przez chwałę naszą, którą mam w Pomazańcu Jeszu, Panu naszym.
32
Jeźliżem się obyczajem ludzkim z bestyjami w Efezie potykał, cóż mam za pożytek, jeźli umarli nie bywają wzbudzeni? Jedzmy i pijmy; boć jutro pomrzemy.
33
Nie błądźcież; złe rozmowy psują dobre obyczaje.
34
Ocućcież się ku sprawiedliwości, a nie grzeszcie; albowiem niektórzy nie mają znajomości Bożej; ku zawstydzeniu waszemu mówię.
35
Ale rzecze kto: Jakoż wzbudzeni bywają umarli i w jakim ciele wychodzą?
36
O głupi! To, co ty siejesz, nie bywać ożywione, jeźliby nie umarło.
37
I co siejesz, nie siejesz ciała, które ma potem wyrość, ale gołe ziarno, jako się trafi, albo pszeniczne, albo jakiekolwiek inne.
38
Ale Bóg daje mu ciało jako chce, a każdemu nasieniu jego własne ciało.
39
Nie każde ciało jest jednakiem ciałem; ale inszeć jest ciało ludzkie, a insze ciało bydlęce, insze rybie, a insze ptasze.
40
I są ciała niebieskie i ciała ziemskie; lecz insza jest chwała ciał niebieskich, a insza ludzkich;
41
Inna chwała słońca, a inna chwała księżyca i inna chwała gwiazd; bo gwiazda gwiazdę przewyższa chwałą.
42
Tak i powstanie zmarłych, siane (jest) w zepsuciu [zniszczeniu], wzbudzane jest w trwałości [niezniszczalności].
43
Siane w zniewadze, wzbudzone w szacunku [chwale]; siane w słabości, wzbudzone w mocy;
44
siane ciało naturalne [cielesne, zmysłowe], wzbudzone ciało tchnienia [duchowe]. {Jeśłi} jest ciało naturalne [cielesne, zmysłowe], jest też ciało tchnienia [duchowe].
45
Tak też napisane: Stał [zaistniał] (się) pierwszy człowiek Adam w duszy żyjącej, (a) ostatni Adam w tchnieniu [duchu] ożywiającym.
46
Ale nie (jest) pierwsze (z) tchnienia [duchowe], ale naturalne [cielesne, zmysłowe], potem tchnienia [duchowe].
47
Pierwszy człowiek z ziemi, ziemski; drugi człowiek {Pan} z nieba.
48
Jaki (jest) ten ziemski [zrobiony z ziemi], tacy też (ci) ziemscy; a jaki (jest) niebiański, tacy też niebiańscy.
49
A tak, jak nosiliśmy wygląd [obraz] ziemskiego, będziemy nosili też wygląd niebiańskiego.
50
To zaś powiadam, bracia, że ciało i krew królestwa Bożego odziedziczyć nie mogą; ani psujące (się) [zniszczalne, gnijące] nie odziedziczy trwałości [niezniszczalności].
51
Oto tajemnicę wam wyjawiam [mówię]; nie wszyscy zaśniemy, ale wszyscy przemienieni będziemy,
52
W chwilę, w mgnieniu oka, w ostatniej trąbie, zatrąbi bowiem i zmarli (zostaną) wzbudzeni niezniszczalni, a my zostaniemy przemienieni.
53
Trzeba bowiem zniszczalne ubrać niezniszczalnością, a śmiertelne ubrać nieśmiertelnością.
54
Kiedy zaś zniszczalne ubierze niezniszczalność a śmiertelne ubierze nieśmiertelność, wówczas stanie się [wypełni się] to słowo [ta nauka] zapisana, (że będzie) pochłonięta śmierć w zwycięstwie.
55
Gdzie (jest, o) śmierci, twoje zwycięstwo? Gdzie (jest, o) śmierci {hadesie}, twoje żądło?
56
Zaś żądłem śmierci jest uchybienie [grzech], a mocą uchybienia [grzechu] jest prawo.
57
Zaś Bogu wdzięczność, daje nam zwycięstwo przez Pana naszego Jeszu Pomazańca.
58
A tak, bracia moi umiłowani. Utwierdzeni stawajcie się nieporuszeni, obfitujący w dziele Pana zawsze, wiedząc, że trud wasz nie jest daremny w Panu.
