Słuchajcie tego, domie Jakóbowy! którzy się nazywacie imieniem Izraelowem, a poszliście z wód Judzkich; którzy przysięgacie przez imię Paóskie, a Boga Izraelskiego przypominacie, ale nie w prawdzie ani w sprawiedliwości;

Panie! prowadź mię w sprawiedliwości twojej dla nieprzyjaciół moich, a wyprostuj przed obliczem mojem drogę twoję.

(Przedniejszemu śpiewakowi Seminit, pieśó Dawidowa.)

Ratuj, Panie! boć już niestaje miłosiernego, a wyginęli uprzejmi z synów ludzkich.

Obchodźcie ulice Jeruzalemskie, a upatrujcie teraz, i obaczcie, a szukajcie po ulicach jego, jeźli znajdziecie męża, jeźli kto jest coby czynił sąd i szukał prawdy, a przepuszczę mu.

Ale choć mówią: Jako żyje Pan, tedy przecię krzywo przysięgają.

Przetoż mów do nich: Ten jest naród, który nie słucha głosu Pana, Boga swego, ani przyjmuje nauki; zginęła prawda, i odjęta jest od ust ich.

Słuchajcie tego, o kapłani! a miejcie wzgląd na to, domie Izraelski! i ty, domie królewski! słuchajcie; bo przeciwko wam sąd jest, przeto, żeście sidłem w Masfa, a siecią rozciągnioną na wierzchu Tabor.

Owszem, udawając się na zabijanie, przypadają do ziemi; ale Ja pokarzę każdego z nich.

Pobożny z ziemi zginął, a szczerego niemasz między ludźmi; wszyscy zgoła o wylaniu krwi myślą, każdy łowi siecią brata swego.

Czyste są oczy twoje, tak, że na złe patrzyć i bazprawia widzieć nie mogą; przeczżebyś miał patrzyć na czyniących przewrotność? Przeczżebyś miał milczeć, ponieważ niezbożnik pożera sprawiedliwszego niżeli sam?

Miałżebyś zaniechać ludzi jako ryb morskich, jako płazu, który nie ma pana?

 Szaweł ciągle jeszcze siał grozę i dyszał żądzą zabijania uczniów Pańskich. Udał się do arcykapłana 

Po upływie dłuższego czasu Judejczycy postanowili go zgładzić.

 Jak napisano, że ze względu na Ciebie zabijani (jesteśmy) cały dzień, uznani za owce rzeźne;

Drudzy zasię pośmiewisk i biczowania doświadczyli, nadto i związek i więzienia.

(Których nie był świat godzien;) tułali się po pustyniach i po górach, i jaskiniach, i jamach ziemi.

 Gdyż takie jest przesłanie [wiadomość, polecenie], które słyszeliście od początku, aby miłować wzajemnie. 

 Nie jak Kain, (który był) z złego i zamordował brata swego. Dlaczego zamordował go? Ponieważ praca jego zła była, zaś brata jego sprawiedliwa. 

A gdy Jehu wyszedł do sług pana swego, rzekł mu jeden: A dobrzeż wszystko? Pocóż przychodził ten szalony do ciebie? A on im odpowiedział: Wy znacie tego męża, i mowę jego.

Pan cię dał za kapłana miasto Jojady kapłana, abyście mieli dozór w domu Paóskim na każdego męża w rozum zaszłego a prorokującego, abyś dał takowego do więzienia i do kłody.

Wycięty będzie król Samaryjski, jako piana na wierzchu wody.

 A usłyszawszy (ci) od Niego, wyszli chwycić Go. Mówili bowiem, że wyszedł z siebie. 

Rzekli do Niego Judejczycy: «Teraz wiemy, że jesteś opętany. Abraham umarł i prorocy - a Ty mówisz: Jeśli kto zachowa moją naukę, ten śmierci nie zazna na wieki. 

 Wielu spośród nich mówiło: «On jest opętany przez demona i odchodzi od zmysłów. Czemu Go słuchacie?»

«Tracisz rozum, Pawle - zawołał głośno Festus, gdy on tak się bronił - wielka nauka doprowadza cię do utraty rozsądku».

 Jeśli bowiem wychodzimy z siebie [szalejemy] Bogu, jeśli miarkujemy (się) wam. 

I nie podobało się to Panu, co Onan czynił; przeto go też Pan zabił.

A gdy wyszła żałoba, posłał Dawid, i wziął ją w dom swój, i była mu za żonę, i porodziła mu syna. Ale to była zła rzecz, którą uczynił Dawid przed oczyma Paóskiemi.

A było to od Boga na upadek Ochozyjaszowi, że przyjechał do Jorama. Albowiem przyjechawszy wyjechał z Joramem przeciw Jehu, synowi Namsy, którego był pomazał Pan, aby wytracił dom Achabowy.