mnogie ludy pójdą i rzekną: "Chodźcie, wstąpmy na Górę Pańską do świątyni Boga Jakubowego! Niech nas nauczy dróg swoich, byśmy kroczyli Jego ścieżkami. Bo Prawo wyjdzie z Syjonu i słowo Pańskie - z Jeruzalem".

Zła czynić nie będą ani zgubnie działać po całej świętej mej górze, bo kraj się napełni znajomością Pana, na kształt wód, które przepełniają morze.

Dobry i prawy jest Pan; przetoż drogi naucza grzeszników.

Wszystkie ścieżki Paóskie są miłosierdzie i prawda tym, którzy strzegą przymierza jego, i świadectwa jego.

Jestże człowiek, co się boi Pana? Nauczy go drogi, którąby miał obrać.

Boże! uczyłeś mię od młodości mojej, i opowiadam aż po dziś dzieó dziwne sprawy twoje.

I nie będzie więcej uczył żaden bliźniego swego, i żaden brata swego, mówiąc: Poznajcie Pana; bo mię oni wszyscy poznają, od najmniejszego z nich aż do największego z nich, mówi Pan; bo miłościw będę nieprawościom ich, a grzechów ich nie wspomnę więcej.

W owym czasie Jeszu przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i inteligentnymi, a objawiłeś je dzieciom. 

Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. 

 Weźcie jarzmo moje na siebie [was] i uczcie (się) ode Mnie, bo [że] łagodny jestem i pokorny [uniżony] sercem, a znajdziecie odpoczynek [ukojenie] dla dusz waszych. 

Na to Jeszu mu rzekł: «Błogosławiony jesteś, Szymonie, synu Jony. Albowiem nie objawiły ci tego ciało i krew, lecz Ojciec mój, który jest w niebie.

W tej właśnie chwili Jeszu rozradował się w Tchnieniu Świętym i rzekł: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. 

Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». 

 Wówczas otworzył ich umysł [rozum, myśli], (aby) rozumieli Pisma, 

 Jest napisane u proroków: "I będą wszyscy nauczeni (przez) Boga, każdy słyszący {usłyszał} od Ojca i przyjmujący pouczenie, przychodzi do Mnie.

A Obrońca, Tchnienie Święte, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem.

Ale nam to Bóg objawił przez Tchnienie swoje; albowiem tchnienie wszystko bada, także głębokości Boże.

jeśli tylko rzeczywiście Go usłyszeliście i w Nim zostaliście pouczeni, jako że prawda jest w Jeszu,

 O zaś miłości (braterskiej) nie potrzebę macie pisać wam, sami bowiem wy pouczeni przez Boga jesteście do miłowania wzajemnego.

Takie jest przymierze, które zawrę z domem Iszraela w owych dniach, mówi Pan. Dam prawo moje w ich myśli, a na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą Mi ludem.

 A wy namaszczenie [pomazanie] macie od Świętego i dostrzegacie [rozumiecie] wszystko.

 A to pomazanie, które wy wzięliście od Niego, zostaje w was i nie macie potrzeby, aby was ktoś pouczał: ale jak to pomazanie uczy was o wszystkim, a jest prawdziwe i nie jest kłamstwem, i jak was nauczyło, tak w nim pozostańcie. 

 Zamysł [formę, umysł] podtrzymujący strzeżesz (w) pełnym komplecie [pokoju], ponieważ Tobie ufa. 

Póki nie będzie wylany na nas duch z wysokości, a nie obróci się pustynia w pole urodzajne, a pole urodzajne za las poczytane nie będzie.

I będzie pokój dzieło sprawiedliwości, a skutek sprawiedliwości odpocznienie i bezpieczność aż na wieki.

Obyżeś był pilnował przykazania mego! byłby jako rzeka pokój twój, a sprawiedliwość twoja jako wały morskie;

Przetoż w weselu wynijdziecie, a w pokoju doprowadzeni będziecie. Góry i pagórki chwałę przed wami głośno zaśpiewają, a wszystkie drzewa polne rękami klaskać będą.

Pokój wielki dajesz tym, którzy miłują zakon twój, a nie doznawają żadnego obrażenia.

Wszakże Ja przywiodę ich do zdrowia, i uleczę a uzdrowię ich, i objawię im obfitość pokoju, a pokoju pewnego.

I uczynię z nimi przymierze pokoju, a wygubię zły zwierz z ziemi; i będą na puszczy bezpiecznie mieszkać, a w lasach sypiać będą;

I nie będą więcej łupem narodom, a zwierz ziemiski pożerać ich nie będzie; ale mieszkać będą bezpiecznie, a nie będzie, ktoby je straszył.

I uczynię też z nimi przymierze pokoju, a przymierze wieczne będzie z nimi; i osadzę ich i rozmnożę ich, i założę świątnicę moję w pośrodku ich na wieki.

Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się lęka! 

 To wam powiedziałem, abyście pokój we Mnie mieli. Na świecie doznacie ucisku, ale miejcie odwagę: Jam zwyciężył świat».

Będąc tedy usprawiedliwieni z wiary, pokój mamy z Bogiem przez Pana naszego Jeszu Pomazańca;

Królestwo Boże to nie jedzenie i picie, ale sprawiedliwość, pokój i radość w Tchnieniu Świętym. 

A Bóg nadziei niech was napełni wszelką radością i pokojem w wierze, abyście obfitowali w nadziei przez moc Tchnienia Świętego.

 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość [wyrozumiałość], uprzejmość [łagodność], dobroć, wierność,  łagodność [delikatność], opanowanie [wstrzemięźliwość].

 A pokój Boży, przewyższający wszelki rozum, przypilnuje serc waszych i myśli waszych w Pomazańcu Jeszu.