Stróżowie jego ślepi, wszyscy zgoła nic nie umieją, wszyscy są psami niememi, nie mogą szczekać; ospałymi są, leżą, kochają się w drzemaniu.

Na murach twoich, o Jeruzalem! postawię stróżów, którzy przez cały dzieó całą noc nigdy nie umilkną; którzy wspominacie Pana, nie milczcie;

Natrafili mię stróżowie, którzy chodzili po mieście; i spytałem: Widzieliżeście tego któego miłuje dusza moja?

Natrafili mię stróże, co chodzą po mieście; ubili mię, zranili mię, wzięli i płaszcz mój ze mnie stróże murów.

A gdym postanawiał nad wami stróżów, mówiąc: Słuchajcie głosu trąby! tedy mawiali: Nie będziemy słuchać.

Bo nastanie dzieó, którego stróżowie wołać będą na górze Efraimowej: Wstaócie a wstąpmy na Syon do Pana, Boga swego.

Tak zaiste mówi Pan: Śpiewajcie Jakóbowi o rzeczach wesołych, a wykrzykajcie jawnie przed tymi narodami; wydawajcie głos, chwałę oddawajcie a mówcie: Panie! wybaw ostatek ludu twego Izraelskiego.

Synu człowieczy! Dałem cię stróżem domowi Izraelskiemu, abyś słysząc słowo z ust moich napomniał ich odemnie.

Ciebieć, synu człowieczy! ciebiem postanowił stróżem domu Izraelskiego, abyś słysząc słowo z ust moich, przestrzegł ich odemnie.

 Ufajcie przewodzącym wam i ustępujcie, oni bowiem czuwają nad duszami waszymi, jako słowo [sprawozdanie] zdający, aby z radością to czynili, a nie (z) wzdychaniem, niekorzystne bowiem wam to (by było).

Ci podniosą głos swój, wykrzykać będą, w zacności Paóskiej wykrzykać będą, i przy morzu.

Wstąp sobie na górę wysoką, Syonie! który opowiadasz rzeczy ucieszne. Podnieś mocno głos twój, Jeruzalemie! które opowiadasz rzeczy pocieszne; podnieś, nie bój się, rzecz miastom Judzkim: Oto Bóg wasz.

Wołaj wszystkiem gardłem, nie zawściągaj; wynoś głos swój jako trąba, a opowiedz ludowi mojemu przestępstwa ich, a domowi Jakóbowemu grzechy ich;

I rzeczecie dnia onego: Wysławiajcie Pana wzywajcie imienia jego, opowiadajcie między narodami sprawy jego, przypominajcie, że wysokie jest imię jego.

Wykrzykaj a śpiewaj, obywatelko Syoóska! albowiem wielki jest w pośrodku ciebie Święty Izraelski.

Dnia onego śpiewana będzie ta pieśó w ziemi Judzkiej: Mamy miasto obronne, Bóg zbawieniem opatrzył mury i baszty jego.

Dnia onego śpiewajcie o winnicy wybornego wina.

Odkupieni, mówię, Paóscy nawrócą się, i przyjdą na Syon z śpiewaniem, a wesele wieczne będzie na głowie ich; radość i wesele otrzymają, a żałość i smutek uciecze.

Wynijdźcie z Babilonu, ucieczcie od Chaldejczyków; głosem to rozsławiajcie, rozgłaszajcie to, roznaszajcie to, aż do koóczyn ziemi; mówcie: Pan odkupił sługę swego Jakóba.

Słyszany, mówię, będzie głos radości, i głos wesela, głos oblubieóca, i głos oblubienicy, głos mówiących: Wysławiajcie Pana zastępów; albowiem dobry jest Pan, albowiem na wieki miłosierdzie jego; i głos przynoszący ofiarę chwały do domu Paóskiego, gdyż przywrócę pojmanych z tej ziemi, jako na początku, mówi Pan.

Dziennie zaś [codziennie] wytrwale [niezmiennie], jednomyślnie [zgodnie] w świątyni, i łamiąc [dzielenie] po domach chleb, spożywali pokarm [żywność] z radością [weselem] i prostotą [szczerością] serca [wnętrza],

chwaląc [wielbiąc] Boga i mając [posiadając] łaskę [przychylność] u całego ludu [narodu]. A Pan dodawał [dołączał] do nich każdego dnia [codziennie] tych, którzy byli zbawiani [uratowani].

A kiedy wziął księgę, czworo Zwierząt i dwudziestu czterech Starszych upadło przed Barankiem, każdy mając harfę i złote czasze pełne kadzideł, którymi są modlitwy świętych. 

 i uczyniłeś ich Bogu naszemu królestwem i kapłanami, a będą królować na ziemi». 

Wesel się nad nią, niebo, i święci, wysłannicy(apostołowie), prorocy, bo przeciw niej Bóg rozsądził waszą sprawę». 

 A dwudziestu czterech Starszych upadło i czworo Zwierząt, i pokłon oddało Bogu zasiadającemu na tronie, mówiąc: «Amen! allelu Ja !»

Światłość też miesiąca będzie jako światłość słoneczna; a światłość słoneczna będzie w siedmiornasób, jako światłość siedmiu dni, dnia, którego zawiąże Pan złamanie ludu swego, a ranę zbicia jego uleczy.

I dam im serce jedno, i drogę jednę, aby się mnie bali po wszystkie dni, tak, aby się im dobrze działo, i synom ich po nich;

Bo na ten czas przywrócę narodom wargi czyste, któremiby wzywali wszyscy imienia Paóskiego, a służyli mu jednomyślnie.

Dnia onego Pan będzie bronił obywateli Jeruzalemskich, a któryby był między nimi najsłabszy, stanie się dnia onego podobny Dawidowi, a dom Dawidowy podobny bogom, podobny Aniołowi Paóskiemu przed nimi.

A [i] w [wśród] wypełnionym dniu [okresie] pięćdziesiątym [pięćdziesiątnica], byli wszyscy razem na wspólnym [on, ona, to, oni, oni, to samo].

 Jedno tchnienie i jedno serce ożywiały wszystkich wierzących. Żaden nie nazywał swoim tego, co posiadał, ale wszystko mieli wspólne.

 Wzywam [upominam] zaś was bracia przez [z powodu] imię Pana naszego Jeszu Pomazańca, abyście jedno [to samo] mówili wszyscy i (żeby) nie było w was rozłamu, ale byście byli kompatybilni [dopasowani, spleceni] w jednej [tej samej] myśli i w jednym [tym samym] rozumowaniu. 

 Widzimy bowiem teraz przez (niewyraźne) zwierciadło [polerowany metal] w zagadce, wówczas zaś — twarzą w twarz. Teraz poznaję po części, wówczas zaś poznam tak, jak zostałem poznany.

 aby Bóg Pana naszego Jeszu Pomazańca, Ojciec chwały, dał wam Tchnienie mądrości i objawienia w poznaniu Jego.  

 i oświecone oczy umysłu waszego, abyście wiedzieli, jaka jest nadzieja Jego powołania i jakie bogactwo chwały Jego dziedzictwa w świętych,