Póki nie będzie wylany na nas duch z wysokości, a nie obróci się pustynia w pole urodzajne, a pole urodzajne za las poczytane nie będzie.

 Bo wyleję wody na spragnioną, a potoki na suchą ziemię; wyleję Tchnienie [ducha] mego na potomstwo [nasienie] twoje, i błogosławieństwo moje na twoich potomków. 

Przyniosą góry ludowi pokój, a pagórki sprawiedliwość.

Jako zstępuje deszcz na pokoszoną trawę, a deszcz kroplisty skrapiający ziemię:

Ale posłucham, co rzecze Bóg, on Pan mocny; zaiste mówi pokój do ludu swego, i do świętych swoich, byle się jedno zaś do głupstwa nie wracali.

Miłosierdzie i prawda spotkają się z sobą; sprawiedliwość i pokój pocałują się.

Nadto dam im, i okolicy pagórka mego, błogasławieóstwo, i spuszczać będę deszcz czasu swego; deszcze to błogosłwieóstwa będą;

A potem wyleję Ducha mego na wszelkie ciało, a prorokować będą synowie wasi i córki wasze; starcom waszym sny się śnić będą, a młodzieócy wasi widzenia widzieć będą.

Nawet i na sługi i na służebnice wyleję w one dni Ducha mego.

I stanie się dnia onego, że góry kropić będą moszczem a pagórki opływać mlekiem, i wszystkie strumienie Judzkie będą pełne wody, a z domu Paóskiego wynijdzie źródło, które obleje dolinę Syttym.

Po prawicy więc [zatem] Boga wywyższony [podniesiony], obietnicę tchnienia [ducha, wiatru, powiewu] Świętego [wydzielony do czystości] wziąwszy [otrzymawszy] od [przy, u boku] Ojca, wylał to [ono], co [które] wy [i] widzicie i [oraz] słyszycie.

Albowiem i myśmy byli niekiedy głupimi, upornymi, błądzącymi, służąc pożądliwościom i rozkoszom rozmaitym, w złości i w zazdrości mieszkając, przemierzłymi, jedni drugich nienawidzącymi,

Nie z uczynków sprawiedliwości, które byśmy my czynili, ale podług miłosierdzia swego zbawił nas przez omycie odrodzenia i odnowienia Ducha Świętego,

W on dzieó latorośl Paóska zacna i sławna będzie, a owoc ziemi bujny i pozorny tym, którzy zachowani będą z Izraela.

Ale wyjdzie rószczka ze pnia Isajego, a latorostka z korzenia jego wyrośnie.

Bo wyrósł jako latorostka przed nim, a jako korzeó z ziemi suchej, nie mając kształtu ani piękności; i widzieliśmy go; ale nic nie było widzieć, czemubyśmy go żądać mieli.

Abym sprawił radość płaczącym w Syonie, a dał im ozdobę miasto popiołu, olejek wesela miasto smutku, odzienie chwały miasto ściśnionego; i będą nazwani drzewami sprawiedliwości, szczepieniem Paóskiem, abym był uwielbiony.

Bo jako ziemia wydaje płód swój, a jako ogród nasienie swoje wywodzi, tak panujący Pan wywiedzie sprawiedliwość i chwałę swoję przed wszystkie narody.

Ja zasadziłem, Apollos podlewał, ale Bóg dał wzrost.

Lecz ten, który sadzi, i ten, który podlewa, jednym są, a każdy swoją zapłatę weźmie według pracy swojej.

 O to tworzę niebiosa nowe i ziemię nową. Nikt nie będzie wspominał tego co było dawniej i nie przyjdzie to do wnętrza [serca]. 

Owszem weselcie się, a radujcie się na wieki wieków z tego, co Ja stworzę; bo oto Ja stworzę Jeruzalem na radość, a lud jego na wesele.

Bo jako te niebiosa nowe, i ta ziemia nowa, którą Ja uczynię, stanie przedemną, mówi Pan, tak stanie nasienie wasze i imię wasze.

Dokądże się tułać będziesz, córko odporna? Bo uczyni Pan rzecz nową na ziemi: niewiasta ogarnie męża.

- Albowiem jego jesteśmy dziełem, stworzeni w Pomazańcu Jeszu dla pracy dobrej, którą przedtem przygotował Bóg, abyśmy w niej trwali.

 i ubrać się w nowego człowieka, stworzonego według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy.