the Lord
Księga Izajasza 29:6
Od Pana zastępów nawiedzione będzie gromem i trzęsieniem ziemi, i głosem wielkim, wichrem i burzą, i płomieniem ognia pożerającego.
Księga Psalmów 2:5
Tedy będzie mówił do nich w popędliwości swojej, a w gniewie swoim przestraszy ich,
Księga Psalmów 18:13
Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
Księga Psalmów 18:14
I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
Księga Psalmów 46:6
 Bogowie w środku, by się nie zachwiał. Pomocą Bogowie, działają [obracają] (od) poranku.
his glorious voice
Księga Joba 37:2-5
2
Słuchajcie z pilnością grzmienia głosu jego, i dźwięku który wychodzi z ust jego.
3
Pod wszystkiem niebem prosto go wypuszcza, a światłość jego po wszystkich koóczynach ziemi.
4
Za nią wnet huczy dźwiękiem, grzmi głosem zacności swojej, i nie odkłada innych rzeczy, gdy bywa słyszany głos jego.
5
Dziwnie Bóg grzmi głosem swoim; sprawuje rzeczy tak wielkie, że ich rozumieć nie możemy.
Księga Joba 40:9
Izali masz ramię jako Bóg? a głosem zagrzmisz jako on?
Księga Psalmów 29:3-9
3
Głos Paóski nad wodami; Bóg chwalebny wzbudza gromy, Pan nad wodami wielkiemi.
4
Głos Paóski mocny, głos Paóski wielmożny,
5
Głos Paóski cedry łamie; kruszy Pan cedry Libaóskie,
6
I czyni, że skaczą jako cielęta; Liban i Syryjon jako młody jednorożec.
7
Głos Paóski krzesze płomieó ognisty.
8
Na głos Paóski z bólem pustynia rodzą; z bólem rodzi na głos Paóski pustynai Kades.
9
Na głos Paóski z bólem rodzą łanie, i odkrywają się lasy; ale w kościele swym opowiada wszystkę chwałę swoję.
Księga Ezechiela 10:5
A szum skrzydeł Cherubinów słyszany był aż do sieni zewnętrznej, jako głos Boga wszechmocnego, gdy mówi.)
Objawienie św. Jana 1:15
Stopy Jego podobne do rozpalonego metalu, jak gdyby w piecu rozżarzonego, a głos Jego jak głos wielu wód. 
the lighting
Księga Izajasza 51:9
Ocuć się, ocuć się, oblecz się w siłę, o ramię Paóskie! Ocuć się jako za dni dawnych, i za rodzajów przeszłych! Izaliś nie ty jest, któreś zgładziło Egipt, i zraniło smoka?
Księga Izajasza 62:8
Przysiągł Pan przez prawicę swoję i przez ramię mocy swojej, mówiąc: Nie podam więcej pszenicy twojej na pokarm nieprzyjaciołom twoim, i nie będą pić cudzoziemcy wina twego, około któregoś pracował.
Księga Wyjścia 15:16
Padnie na nie strach i lękanie; od wielkości ramienia twego umilkną jako kamieó, aż przejdzie lud twój Panie, aż przejdzie lud ten, któregoś sobie nabył.
Księga Psalmów 98:1
Psalm. Śpiewajcie Panu pieśó nową, bo dziwne rzeczy uczynił; dopomogła mu prawica jego, i ramię świętobliwości jego.
Ewangelia wg św. Łukasza 1:51
On przejawia moc ramienia swego, rozprasza pyszniących się zamysłami serc swoich.
the flame
Księga Izajasza 28:2
Oto możny i silny Paóski będąc jako nawałność gradu, jako wicher wywracający, jako bystrość wód gwałtownej powodzi uderzy ją o ziemię ręką swą.
Księga Izajasza 32:19
Choćby i grad spadł na las, a miasto bardzo poniżone było.
Księga Jozuego 10:11
I stało się, gdy uciekali przed Izraelem, bieżąc z góry do Betoron, że Pan spuścił na nie kamienie wielkie z nieba aż do Aseka, i umierali; więcej ich pomarło od kamienia gradowego, niż ich pobili synowie Izraelscy mieczem.
1 Księga Samuela 7:10
I stało się, gdy Samuel sprawował całopalenie, że Filistynowie przyciągnęli blisko, aby walczyli przeciw Izraelowi; ale zagrzmiał Pan grzmotem wielkim dnia onego nad Filistynami, a potarł je, i porażeni są przed obliczem Izraela.
Księga Psalmów 18:13
Od blasku przed nim rozeszły się obłoki jego, grad i węgle ogniste.
Księga Psalmów 18:14
I zagrzmiał na niebie Pan, a Najwyższy wydał głos swój, grad i węgle ogniste.
Księga Psalmów 50:1-3
1
Psalm Asafowi podany. Bóg nad Bogami, Pan mówił i przyzwał ziemię od wschodu słoóca aż do zachodu jego.
2
Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.
3
Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogieó przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.
Księga Psalmów 76:5-8
5
Zacnymeś się stał i dostojnym z gór łupiestwa.
6
Ci, którzy byli serca mężnego, podani są na łup, zasnęli snem swoim, nie znaleźli mężni rycerze siły w rękach swych.
7
Od gromienia twego, o Boże Jakóbowy! twardo zasnęły i wozy i konie.
8
Tyś jest, ty bardzo straszliwy; i któż jest, coby się ostał przed obliczem twojem, gdy się zapali gniew twój?
Księga Psalmów 97:3-5
3
Ogieó przed obliczem jego idzie, a zapala w około nieprzyjaciół jego.
4
Błyskawice jego oświecają okrąg świata, co widząc ziemia zadrżała.
5
Góry jako wosk rozpływają się przed obliczem Paóskiem, przed obliczem Pana wszystkiej ziemi.
Księga Ezechiela 38:19-22
19
A w gorliwości mojej, i w ogniu gniewu mego mówić będę, że dnia onego będzie wielki rozruch w ziemi Izraelskiej;
20
I zadrżą od obliczności mojej ryby morskie, i ptastwo niebieskie, i zwierz polny, i wszelka gadzina płazająca się po ziemi, i wszyscy ludzie, którzy są na obliczu ziemi; i porozwalają się góry, i upadną wysokie wieże, i każdy mur obali się na zie mię.
21
Bo przywołam przeciwko niemu po wszystkich górach moich miecz, mówi panujący Pan; miecz każdego obróci się na brata jego.
22
I będę się z nim sądził morem i krwią, a deszcz gwałtowny i grad kamienny, ogieó i siarkę spuszczę naó, i na wojska jego, i na wiele narodów, które z nim będą.
Księga Micheasza 1:4
I rozpłyną się góry pod nim, a doliny popadają się, tak jako wosk od ognia, i jako wody, które spadają na dół.
Księga Nahuma 1:2-6
2
 Bóg zazdrosny i mściwy, JHWH mści (się), JHWH Pan porywczy, JHWH wrogów odstawia, On osobiście.
3
 JHWH (jest) powolny do gniewu, potężny mocą, ale winnych nie uniewinni. JHWH w huraganie i burzy (Jego) droga, (a) chmury (są) pyłem [kurzem] Jego stóp. 
4
Który gromi morze i wysusza je, i wszystkie rzeki wysusza; przed nim Basan i Karmel mdleje, a kwiat Libaóski więdnie;
5
Góry drżą przed nim, a pagórki się rozpływają; ziemia gore od oblicza jego, i okrąg ziemi i wszyscy mieszkający na nim.
6
Przed rozgniewaniem jego, któż się ostoi? a kto się stawi przeciwko popędliwości gniewu jego? Gniew jego się wylewa jako ogieó, a skały się padają przed nim.
Ewangelia wg św. Mateusza 24:7
Powstanie bowiem naród przeciw narodowi i królestwo przeciw królestwu. Będzie głód i zaraza, a miejscami trzęsienia ziemi. 
2 List do Tesaloniczan 1:8
w płomienistym ogniu, wymierzając karę tym, którzy Boga nie uznają i nie są posłuszni Ewangelii Pana naszego Jeszu. 
Objawienie św. Jana 6:12-17
12
I ujrzałem: gdy otworzył pieczęć szóstą, stało się wielkie trzęsienie ziemi i słońce stało się czarne jak włosienny wór, a cały księżyc stał się jak krew. 
13
 I gwiazdy spadły z nieba na ziemię, podobnie jak drzewo figowe wstrząsane silnym wiatrem zrzuca na ziemię swe niedojrzałe owoce. 
14
 Niebo zostało rozdzielone(rozerwane) jak zwój(Księga), który się zwija, a każda góra i wyspa z miejsc swych poruszone. 
15
 A królowie ziemscy, wielmoże i wodzowie, bogacze i możni, i każdy niewolnik, i wolny ukryli się do jaskiń i górskich skał. 
16
 I mówią do gór i do skał: «Padnijcie na nas i zakryjcie nas przed obliczem Zasiadającego na tronie i przed gniewem Baranka, 
17
bo nadszedł Wielki Dzień Ich gniewu, a któż zdoła się ostać?»
Objawienie św. Jana 11:19
Potem Świątynia Boga w niebie się otwarła, i Arka Jego Przymierza ukazała się w Jego Świątyni, a nastąpiły błyskawice, głosy, gromy, trzęsienie ziemi i wielki grad
Objawienie św. Jana 14:16-20
16
A Siedzący na obłoku rzucił swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta. 
17
I wyszedł inny posłaniec(anioł) ze świątyni, która jest w niebie, i on miał ostry sierp. 
18
I wyszedł inny posłaniec(anioł) od ołtarza, mający władzę nad ogniem, i donośnie zawołał do mającego ostry sierp: «Zapuść twój ostry sierp i poobcinaj grona winorośli ziemi, bo jagody jej dojrzały!» 
19
I rzucił posłaniec(anioł) swój sierp na ziemię, i obrał z gron winorośl ziemi, i wrzucił je do tłoczni Bożego gniewu - ogromnej. 
20
 I wydeptano tłocznię poza miastem, a z tłoczni krew wytrysnęła aż po wędzidła koni, na tysiąc i sześćset stadiów.
Objawienie św. Jana 16:18-21
18
 I rozpoczęły się [stały się] błyskawice i grzmoty i doszło do tak wielkiego trzęsienia ziemi, jakiego nie było, odkąd człowiek istnieje na ziemi — tak wielkie było to trzęsienie, tak ogromne.
19
 Doszło do tego [i stało się], że  wielkie miasto rozpadło się na trzy części, a także miasta narodów upadły. I wspomniano przed Bogiem o wielkim Babilonie, aby mu dać kielich wina wzburzenia gniewu Jego. 
20
I wszelka wyspa uciekła i nie znaleziono już gór.
21
 I spada z nieba na ludzi wielki grad, jakby (o wadze) talentu, a ludzie bluźnili Bogu z powodu uderzenia [plagi] gradu, gdyż był to bardzo wielki cios [plaga, klęska].