Zatem więc nie (zależy) od chcącego ani biegnącego [starającego się], ale od litującego się Boga. 

 Zatem więc (nad) kim chce, lituje się, a kogo chce, zatwardza. 

Bo po nawróceniu mojem pokutować będą; a gdy samego siebie poznam, uderzę się w biodro; wstydzę się, owszem i zapałam się, że odnoszę haóbę dziecióstwa swego.

Bo wyszedł był Jonasz z miasta, i siedział na wschód słoóca przeciwko miastu; a uczyniwszy tam sobie budę, usiadł pod nią w cieniu, ażby ujrzał, coby się działo z onem miastem.

Wtem nazajutrz na świtaniu nagotował Bóg robaka, który podgryzł onę banię, tak, że uschła.

I rzekł Bóg do Jonasza: Dobrzeż to, że się tak gniewasz o tę banię? I rzekł: Dobrze, że się gniewam aż na śmierć.

 Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem. Na to podeszli Jego uczniowie i prosili Go: «Odpraw ją, bo krzyczy za nami!»

A ona przyszła, upadła przed Nim i prosiła: «Panie, dopomóż mi!» 

 A ona odrzekła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą z okruszyn, które spadają ze stołów ich panów»

Począwszy słomę, urodzicie mierzwę; duch wasz was pożre jako ogieó.

Ci, którzy byli serca mężnego, podani są na łup, zasnęli snem swoim, nie znaleźli mężni rycerze siły w rękach swych.

Tyś jest, ty bardzo straszliwy; i któż jest, coby się ostał przed obliczem twojem, gdy się zapali gniew twój?

Gdy Bóg na sąd powstaje, aby wybawił wszystkich pokornych na ziemi. Sela.

bo nie Dauid wstąpił [wszedł, wspiął, wznosił sie] do [w, na] niebiosa, ale on sam mówi: powiedział [zadeklarował] Pan mojemu Panu: usiądź [zajmij miejsce] po [z] mojej prawicy [strony],

Niezawodnie [bezpiecznie, pewnie, z pewnością] więc niech pozna [dowie się, rozumie] cały dom Iszraela, że i Panem Go uczynił i Pomazańcem  [Mesjaszem, Chrystusem ] Bóg, tego Jeszu, którego wy ukrzyżowaliście [przybiliście do krzyża, belki].

Piotr jednak do nich {powiedział}: skorygujcie [nawróćcie, zmieńcie sposób myślenia], {mówi} i niech się zanurzy [ochrzci] każdy z was w [na] imię Jeszu Pomazańca [Mesjasza, Chrystusa] do [na, dla] odpuszczenia waszych grzechów i otrzymacie [weźmiecie] dar [prezent] Tchnienia [Ducha świętego [wyszczególnionego do czystości].

 Powyżej wszystkich Archontów [naczelników, przywódców] i Władzy, i Mocy, i Panowania, i każdego imienia wymawianego nie tylko w tym eonie, ale też w mającym nadejść.

 które jest Jego ciałem, Pełnią, wszystko we wszystkim napełniając.

Nie będzie wołał, ani się będzie wywyższał, ani będzie słyszany na ulicy głos jego.

Nie zamroczy się, ani ustanie, dokąd nie wykona sądu na ziemi, a nauki jego wyspy oczekiwać będą.

Nawróci się, a zmiłuje się nad nami; zatłumi nieprawości nasze i wrzuci w głębokość morską wszystkie grzechy nasze.

Czy mniemasz, o człowiecze! który osądzasz tych, co takowe rzeczy czynią, a sam je czynisz, że ty ujdziesz sądu Bożego?

- Z powodu swojej hardości i serca niezdolnego do zmiany w rozumowaniu, gromadzisz sobie gniew na dzień gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga,

- Tym wytrwałym w dobrym uczynku chwałę i szacunek i niezniszczalność, szukającym życia eonowego.

- utrapienie, i ucisk na całą duszę człowieka czyniącego zło. Najpierw na Judejczyka i Hellena.

Z żądością oczekiwałem Pana; a skłonił się ku mnie, i wysłuchał wołanie moje;

Ty przecież na Bogu spolegaj, duszo moja! bo od niego jest oczekiwanie moje.

W Bogu wybawienie moje, i chwała moja skała mocy mojej; nadzieja moja jest w Bogu.

Nie wesel się ze mnie, nieprzyjaciółko moja! jeźlim upadła, powstanę; jeźli siedzę w ciemnościach, Pan jest światłością moją.

 Tak też i Tchnienie wspiera bezsilność naszą; bo tego, o co powinniśmy się modlić, jak (to czynić) poprawnie, nie rozeznajemy, ale samo Tchnienie wstawia się westchnieniami niewysłowionymi.  

 Pojmujemy zaś, że z kochającymi Boga, wszystko współpracuje, dla dobra tych, (którzy) według postanowienia powołanymi są.