Ufajcież w nim na każdy czas, o narody! Wylewajcie przed obliczem jego serca wasze: Bóg jest ucieczką naszą. Sela.

Nie ufajcie w książętach, ani w żadnym synu ludzkim, w którym nie masz wybawienia.

Tak mówi Pan:Przeklęty mąż, który ufa w człowieku, i który pokłada ciało ramieniem swojem, a od Pana odstępuje serce jego.

 Stworzył JHWH Elohim [Bogowie] człowieka z prochu ziemi, i dmuchnął [tchnął] w nos [oblicze] tchnienie [ducha, oddech] życia. I stał się człowiek duszą [istotą] żyjącą. 

 Wszystko, co oddech tchnienia [ducha] żywego (miało w) nozdrzach, wszystko, co na suchej ziemi (było), pomarło.

 Ponieważ wszystko podtrzymuje [kręci się w kółko] oddech i tchnienie [duch] Boga [Bogów] (w) nozdrzach, 

A przetoż obrała sobie powieszenie dusz moja, a śmierć raczej, niż zostać w kościach.

Cóż jest człowiek, że go tak wielce ważysz? a że przykładasz ku niemu serce twoje?

Pokądże się nie odwrócisz odemnie? a nie zaniechasz mię, ażbym przełknął ślinę moję?

Przecz nie odejmiesz przestępstwa mego, i nie przepuścisz nieprawości mojej? Bo się teraz w prochu położę, a choćbyś mię szukał rano, nie będzie mię.

Gdy się przypatruję niebiosom twoim, dziełu palców twoich, miesiącowi i gwiazdom, któreś wystawił,

Panie! cóż jest człowiek, że naó masz baczenie? a syn człowieczy, że go sobie poważasz?

Człowiek marności jest podobny; dni jego jako cieó pomijający.