To tylko obacz, com znalazł, że stworzył Bóg człowieka dobrego; ale oni udali się za rozmaitemi myślami.

 I widział Bogowie wszystko, co uczynił, a oto było bardzo dobre; i stał się wieczór, i stał się ranek, dzień szósty.

Tedy mu rzekł Pan: Tać jest ziemia, o którąm przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi, mówiąc: Nasieniu twemu dam ją; pokazałem ją oczom twoim, ale do niej nie wnijdziesz.

I pełni zdumienia mówili: «Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».

 Posiane między kolczaste oznacza tego, kto słucha słowa, lecz troski tego eonu i ułuda bogactwa zagłuszają słowo, tak że zostaje bezowocne.

 Ponieważ dostrzegalne fakty o Bogu zostały im udostępnione przez Boga w sposób niepodważalny, 

 bo niewidzialne Jego od stworzenia wszechświata jest przez umysł obserwowane. W jakości dzieła widzimy zarówno wieczną jego moc, jak i też boskość, dlatego nie są wstanie się wybronić.

Ponieważ nie zaakceptowali Boga w posiadanej wiedzy, wydał Bóg ich w niesprawny umysł, aby czynili, co niewłaściwe;

A wszakże widziałem przy każdym uczynku Bożym, że nie może człowiek doścignąć sprawy, która się dzieje pod słoócem. Starać się człowiek chcąc tego dojść, ale nie dochodzi; owszem choćby rzekł mądry, że się chce dowiedzieć, nie będzie mógł znaleść.

Izali tajemnice Boże wybadasz? albo doskonałości Wszechmocnego dościgniesz?

Wszechmogący jest, doścignąć go nie możemy; wielki w mocy, wszakże sądem i ostrą sprawiedliwością ludzi nie trapi.

O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.

Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn, i ten, komu Syn zechce objawić. 

O głębokości bogactwa i mądrości, i znajomości Bożej! Jako są niewybadane sądy jego i niedoścignione drogi jego!