Ja zaś tobie powiadam, że ty jesteś kamyk [Piotr], a na tej skale zbuduję moje zgromadzenie i bramy hadesu nie przemogą go. 

 Boga bowiem jesteśmy współpracownikami, Boga rolą (i) Boga budowlą jesteście. 

Fundamentu bowiem innego nikt (nie) może położyć, obok tego leżącego, którym jest Jeszu Pomazaniec. 

 każdego dzieło jawne stanie (się, ten) bowiem dzień ujawni, gdyż w ogniu (jest) objawiane i każdego dzieło, jakie jest, ogień sprawdzi. 

 Jeśli czyjeś dzieło spłonie, straci, jednak on ocaleje, tak jednak jak przez ogień. 

 Nadbudowani na fundamencie wysłanników [apostołów] i proroków, którego kamieniem węgielnym jest Jeszu Pomazaniec. 

 W którym i wy jesteście wmurowani (jako) mieszkanie Boga w tchnieniu. 

 gdybym się jednak opóźniał – to abyś wiedział, jak należy postępować w domu Bożym, który jest zgromadzeniem Boga żywego, filarem i podporą prawdy.

Albowiem tem większej chwały ten nad Mojżesza godzien, im większą cześć ma budownik domu, niżeli sam dom.

A byłci Mojżesz wiernym we wszystkim domu jego, jako sługa, na świadectwo tego, co potem miało być mówione.

sami jak żywe kamienie wbudowani jesteście (w) dom tchnienia [duchowy], kapłaństwo święte, (by) przynosić tchnienia [duchowe] ofiary, przyjemne Bogu przez Jeszu Pomazańca.

A przeto mówi Pismo: Oto kładę na Syjonie kamień narożny węgielny, wybrany, kosztowny; a kto w niego uwierzy, nie będzie zawstydzony.

Zbudował też dom lasu Libanowego na sto łokci wdłuż, a na pięćdziesiąt łokci wszerz, a na trzydzieści łokci wzwyż, na czterech rzędach słupów cedrowych, a balki cedrowe leżały na onych słupach.

A był nakryty cedrem z wierzchu na onych balkach, które były na czterdziestu i pięciu słupach, których było w każdym rzędzie piętnaście.

Uczynił też przysionek na słupach na pięćdziesiąt łokci wdłuż, a wszerz na trzydzieści łokci. A był on przysionek na przodku, także i słupy i balki na przodku domu tego.

I postawił one słupy w przysionku kościelnym; a postawiwszy słup prawy, nazwał imię jego Jachin; postawiwszy zaś słup lewy, nazwał imię jego Boaz.

 A gdy poznali daną mi łaskę, Jakow i Kefas, i Jan, którzy uchodzą za filary, podali mnie i Barnabie prawicę (na znak) wspólnoty, abyśmy (szli) do narodów, a oni do obrzezanych; 

 Zwycięzcę uczynię kolumną w przybytku Boga mojego i już nie wyjdzie na zewnątrz. I na nim imię Boga mojego napiszę i imię miasta Boga mojego, Nowego Jeruszalem, co z nieba zstępuje od mego Boga, i moje nowe imię.