Kto strofuje naśmiewcę, odnosi haóbę; a kto strofuje niezbożnika, odnosi zelżywość.

Nie strofuj naśmiewcy, aby cię nie miał w nienawiści; strofuj mądrego, a będzie cię miłował.

Będzieszli mądrym, sobie będziesz mądrym; a jeźli naśmiewcą, ty sam szkodę odniesiesz.

Sądy są na pośmiewców zgotowane, a guzy na grzbiet głupich.

Hardego i pysznego imię jest naśmiewca, który wszysko poniewoli i z pychą czyni.

Choć wielki jest Pan, to jednak czuwa nad małym, a wywyższającego się z daleka rozpoznaje.

Bo tak mówi on najdostojniejszy i najwyższy, który mieszka w wieczności, a święte jest imię jego: Ja, który mieszkam na wysokości na miejscu świętem, mieszkam i z tym, który jest skruszonego i uniżonego ducha, ożywiając ducha pokornych, ożywiając serce skruszonych.

 Wielką jednak daje łaskę; ponieważ mówi  [naucza]: Bóg (się) pysznym [aroganckim] sprzeciwia, pokornym [skromnym] daje łaskę.

 Podobnie młodsi, poddajcie (się) starszym, wszyscy zaś wzajemnie pokorą owińcie (się). Bóg, hardym sprzeciwia się, uniżonym zaś daje łaskę.