Człowiek swej myśli, szuka tego, co mu się podoba, a w każdą rzecz wtrąca się.

Za dziedzictwo wieczne wziąłem świadectwa twoje; bo są radością serca mego.

Nakłoniłem serca mego ku wykonywaniu ustaw twoich ustawicznie, i aż do koóca (żywota).

Nakłoócie ucha swego, a pójdźcie do mnie; słuchajcie, a będzie żyła dusza wasza. I postanowię z wami przymierze wieczne, miłosierdzie Dawidowe pewne wyleję na was.

 Kto ma uszy, niech słucha!». 

Nakłoó ucha twego, a słuchaj słów mądrych, a serce twoje przyłóż ku nauce mojej;

Aby było w Panu ufanie twoje; oznajmujęć to dziś, a ty tak czyó.

Abym ci do wiadomości podał pewność powieści prawdziwych, abyś umiał odnosić słowa prawdy tym, którzy cię posłali.

Obróć do nauki serce twoje, a uszy twoje do powieści umiejętności.

Nauczże nas obliczać dni naszych, abyśmy przywiedli serce do mądrości.

Wszystkom ja przeszedł myślą swoją, abym poznał i wybadał się, i wynalazł mądrość i rozum, a żebym poznał niezbożność, głupstwo, i błąd, i szaleóstwo.

Tom wszystko widział, gdym przyłożył serce swoje do tego wszystkiego, co się pod słoócem dzieje; widziałem ten czas, którego panuje człowiek nad człowiekiem na jego złe.

A chociażem udał serce swe na to, abym doszedł mądrości, i zrozumiał kłopoty, które się dzieją na ziemi, dla których człowiek ani we dnie ani w nocy nie śpi;

 Ci byli szlachetniejsi od Tesaloniczan, przyjęli naukę z całą gorliwością i codziennie badali Pisma, czy istotnie tak jest.