Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?

I dam wam serce nowe, a ducha nowego dam do wnętrzności waszych, i odejmę serce kamienne z ciała waszego, a dam wam serce mięsiste.

Bo kto mię znajduje, znajduje żywot, a otrzymuje łaskę od Pana.

Ale kto grzeszy przeciwko mnie, krzywdę czyni duszy swojej; wszyscy, którzy mię nienawidzą, miłują śmierć.

 Miłujący duszę [żucie] jego [swoją] straci ją, a nienawidzący [niemający w miłości] dusze [życie] jego [swoje] w świecie tym na życie eonowe [wieczne] ustrzeże ją.

Albowiem kto chce żywot miłować i oglądać dni dobre, niech pohamuje języka swego od złego, a usta jego niech nie mówią zdrady;

Synu mój! jeźli przyjmiesz słowa moje, a przykazanie moje zachowasz u siebie;

 Owszem, jeśli rozum przywołasz i rozsądek wezwiesz swoim głosem;

 Wówczas zrozumiesz, na czym polega respekt przed Panem i posiądziesz wiedzę o Bogu.

On zachowuje uprzejmym prawdziwą mądrość; on jest tarczą chodzącym w szczerości,

Tedy wyrozumiesz sprawiedliwość, i sąd, i prawość, i wszelką ścieszkę dobrą.

Drzewem żywota jest tym, którzyby się jej chwycili; a którzy się jej trzymają, są błogosławionymi.

Synu mój! niech to nie odstępuje od oczów twych: strzeż prawdziwej mądrości i roztropności;

On mię uczył, powiadając mi: Niech się chwyci powieści moich serce twoje, strzeż przytkazaó moich, a będziesz żył.

Nie opuszczaj jej, a będzie cię strzegła; rozmiłuj się jej, a zachowa cię.

Niech nie odchodzą od oczów twoich, zachowaj je w pośród serca twego.

Kto ma wzgląd na słowa, znajduje dobre; a kto ufa w Panu, błogosławiony jest.

Boć to będzie uciechą, gdy je zachowasz w sercu twojem, gdy będą społem sporządzone w wargach twoich;

Pożądliwsze nad złoto, i nad wiele najwyborniejszego złota, i słodsze nad miód i nad plastr miodowy.

Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie».