Dobry odniesie łaskę od Pana; ale męża który złe myśli, Bóg potępi.

I mówili jeden do drugiego: Onoż mistrz on snów idzie.

Teraz tedy pójdźcie, a zabijmy go, i wrzućmy go w jaką studnią, a rzeczemy: Zły go zwierz pożarł; a tak obaczymy, na co mu wynijdą sny jego.

A jako Ester weszła przed oblicze królewskie, i mówiła o listy; a jako obrócone były złe zamysły jego, które był wymyślił przeciwko Żydom na głowę jego; i jako go powieszono i synów jego na szubienicy.

Plemię ich z ziemi wygubisz, a nasienie ich z synów ludzkich.

Pan rozprasza rady narodów, a wniwecz obraca zamysły ludzkie;

Ale rada Paóska trwa na wieki, a myśli serca jego od narodu do narodu.

Przeciwko ludowi twemu wymyślili chytrą radę, a spiknęli się przeciw tym, których ty ochraniasz;

To tylko obacz, com znalazł, że stworzył Bóg człowieka dobrego; ale oni udali się za rozmaitemi myślami.

Ciągnijmy przeciwko ziemi Judzkiej, a utrapmy ją leżą, i oderwijmy ją do siebie, a postanówmy króla w pośród niej, syna Tabealowego.

Tak mówi Pan Panujący: Nie stanie się, i nie będzie to.

Bezpiecznie i do najobfitszych miejsc onej krainy wpadnie, a uczyni to, czego nie czynili ojcowie jego, ani ojcowie ojców jego; łup i korzyść i majętności rozdzieli im, nawet i o miejscach obronnych chytrze przemyśliwać będzie, a to aż do czasu.

Potem wzbudzi moc swoję, i serce swoje przeciw królowi z południa z wojskiem wielkiem, z którem król z południa walecznie się potykać będzie z wojskiem wielkiem i bardzo mocnem; ale się nie oprze, przeto, że wymyśli przeciwko niemu zdradę.

i odbyli naradę, aby Jeszu podstępnie pochwycić i zabić. 

 Lecz mówili: «Tylko nie w czasie święta, żeby wzburzenie nie powstało wśród ludu». 

i oznajmili: «Panie, przypomnieliśmy sobie, że ów oszust powiedział jeszcze za życia: "Po trzech dniach powstanę".

Każ więc zabezpieczyć grób aż do trzeciego dnia, żeby przypadkiem nie przyszli jego uczniowie, nie wykradli Go i nie powiedzieli ludowi: "Powstał z martwych". I będzie ostatnie oszustwo gorsze niż pierwsze».

Człowiek sporządza myśli serca swego; ale od Pana jest odpowiedź języka.

Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.

Serce królewskie jest w ręce Paóskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.

Niemasz mądrości, ani rozumu, ani rady przeciwko Panu.

Tedy rzekł Józef do braci swej: Przystąpcie, proszę, do mnie; i przystąpili. Zatem rzekł: Jam jest Józef, brat wasz, któregoście sprzedali do Egiptu.

Bo już dwa lata głodu było na ziemi, a jeszcze pięć lat zostaje, których nie będą orać ani żąć.

Teraz tedy nie wyście mię tu posłali, ale Bóg, który mię postanowił ojcem Faraonowym, i panem wszystkiego domu jego, a panującym nad wszystką ziemią Egipską.

Wyście złe myślili przeciwko mnie, ale Bóg obrócił to w dobre, chcąc uczynić to, co się dziś dzieje, aby zachował tak wielki lud.

Jeźli on przy swem stanie, któż go odwróci? bo co dusza jego żąda, to uczyni:

Przysiągł Pan zastępów, mówiąc: Zaiste, jakom umyślił, tak będzie, a jakom uradził, tak się stanie;

Tać jest rada uradzona przeciw onej wszystkiej ziemi; a tać jest ręka wyciągniona przeciwko tym wszystkim narodom.

A ponieważ Pan zastępów postanowił, któż to wzruszy? a rękę jego wyciągnioną któż odwróci?

Który opowiadam od początku rzeczy ostatnie, i zdawna to, co się jeszcze nie stało; rzekęli co, rada moja ostoi się, i wszystkę wolę moję uczynię.

Zeszli się bowiem rzeczywiście w tym mieście przeciw świętemu Słudze Twemu, Jeszu, którego namaściłeś, Herod i Poncjusz Piłat z narodami i pokoleniami Iszraela

aby uczynić to, co ręka Twoja i myśl zamierzyły.

Więc i teraz wam mówię: Odstąpcie od tych ludzi i puśćcie ich! Jeżeli bowiem od ludzi pochodzi ta myśl czy sprawa, rozpadnie się,

a jeżeli rzeczywiście od Boga pochodzi, nie potraficie ich zniszczyć i może się czasem okazać, że walczycie z Bogiem». Usłuchali go.

W Nim losem przeznaczeni, według [wcześniejszego] ustawienia Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli,

Dlatego też Bóg chcąc dostatecznie okazać dziedzicom obietnicy nieodmienność rady swojej, uczynił na to przysięgę,

Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne (w których niemożebne, aby Bóg kłamał), warowną pociechę mieli, my, którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei,

oraz kamieniem potknięcia i skałą obrazy. Potykają się oni nie okazując posłuszeństwa Słowu — na co też są przeznaczeni.

 Wślizgnęli [wkradli] (się) bowiem pewni ludzie, dawno zapisani na ten wyrok [sąd, potępienie], bezbożni. Boga naszego łaskę wywracający [zmieniający] w rozwiązłość [rozpustę] i jedynego władcę naszego Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] odrzucający [wypierający się].