Synu mój! nie zapominaj zakonu mego, a przykazaó moich niech strzeże serce twoje.

Gdy proroctwo ustaje, lud bywa rozproszony; ale kto strzeże zakonu, błogosławiony jest.

Którzy strzegą przymierza jego, i pamiętają na przykazanie jego, aby je czynili.

Kto strzeże przykazania, nie uzna nic złego; i czas i przyczyny zna serce mądrego.

Suma wszystkiego, coś słyszał: Boga się bój, a przykazaó jego przestrzegaj, bo na tem człowiekowi wszystko zależy;

Ale tom im przykazał, mówiąc: Słuchajcie głosu mojego, i będę Bogiem waszym, a wy będziecie ludem moim; a chodźcie każdą drogą, którąm wam przykazał, aby wam dobrze było.

 Jeszu rzekł do niego: «Dobrześ odpowiedział. To czyń, a będziesz żył». 

 Lecz On odpowiedział: Szczęśliwi są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i przestrzegają je. 

 Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania.

Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie». 

 W odpowiedzi Jeszu rzekł do niego: "Jeśli ktoś miłuje Mnie, naukę [słowo, mądrość] moją zachowa [ustrzeże], a [i] Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i [a] mieszkanie u niego uczynimy [sprawimy]. 

 Jeśli przykazania [nakazy, prawo] moje zachowalibyście, wytrwacie [pozostaniecie] w miłości  mojej, jak Ja przykazania Ojca mojego zachowuje [strzegę] i trwam [pozostaję] Jego w miłości. 

To jest moje przykazanie, abyście się wzajemnie miłowali, tak jak Ja was umiłowałem. 

 Wy przyjaciół moimi jesteście, jeśli czynicie, co ja nakazuję wam.

Niczym jest zarówno obrzezanie, jak i nieobrzezanie, a ważne jest tylko zachowywanie przykazań Bożych. 

A przez to wiemy, żeśmy go poznali, jeźli przykazania jego zachowujemy.

Kto mówi: Znam go, a przykazania jego nie zachowuje, kłamcą jest, a prawdy w nim nie masz.

 i o co wówczas prosimy, otrzymujemy od Niego, ponieważ przykazania jego zachowujemy [strzeżemy] i podobające (się) przed Nim czynimy.

 To bowiem jest miłość Boga, że się przestrzega Jego przykazań, a Jego przykazania nie są uciążliwe.

 Szczęśliwi(Błogosławieni), którzy płuczą swe szaty, aby władza nad drzewem życia do nich należała i aby bramami wchodzili do Miasta. 

Gościniec uprzejmych jest odstąpić od złego; strzeże duszy swej, kto strzeże drogi swojej.

Kto strzeże ust swoich i języka swego, strzeże od ucisków duszy swojej.

Ciernie i sidła są na drodze przewrotnego; kto strzeże duszy swej, oddala się od nich.

Bo głos trąby słyszał, wszakże nie dbał na przestrogę, dlatego krew jego na nim będzie; być był przyjął przestrogę, zachowałby był duszę swoję.

Cóż bowiem za korzyść odniesie człowiek, choćby cały świat zyskał, a na swej duszy szkodę poniósł? Albo co da człowiek w zamian za swoją duszę? 

Kto gardzi słowem Bożem, sam sobie szkodzi; ale kto się boi przykazania jego, odniesie nagrodę.

Kto uchodzi ćwiczenia, zaniedbywa duszy swojej; ale kto przyjmuje karanie, ma rozum.