Serce człowiecze rozrządza drogi swe; ale Pan sprawuje kroki jego.

 Wiele planów [myśli] wewnątrz [w sercu] człowieka, ale rada JHWH przetrwa [ostoi się].

Od Pana bywają sprawowane drogi męża; ale człowiek jakoż zrozumie drogę jego?

Serce królewskie jest w ręce Paóskiej jako potoki wód; kędy chce, nakłoni je.

Błogosławiony Pan, Bóg ojców naszych, który to dał w serce królewskie, aby uwielbił dom Paóski, który jest w Jeruzalemie;

Proszę o Panie! niech teraz będzie ucho twoje nakłonione ku modlitwie sługi twego i ku modlitwie sług twoich, którzy mają wolę bać się imienia twego; a zdarz dziś, proszę, słudze twemu, i spraw mu miłosierdzie przed tym mężem. A jam był podczaszym królewskim.

Żądości pokornych wysłuchiwasz, Panie! utwierdzasz serca ich, nachylasz ku nim ucha twojego.

Nakłoó serce moje do świadectw twoich, a nie do łakomstwa.

Wiem, Panie! że nie jest w mocy człowieka droga jego, ani jest w mocy męża tego, który chodzi, aby sprawował postępki swe.

I dam im serce jedno, i drogę jednę, aby się mnie bali po wszystkie dni, tak, aby się im dobrze działo, i synom ich po nich;

I uczynię z nimi przymierze wieczne, że się nie odwrócę od nich, abym im nie miał dobrze czynić; nadto bojaźó moję dam do serca ich, aby nie odstępowali odemnie.

I dam wam serce nowe, a ducha nowego dam do wnętrzności waszych, i odejmę serce kamienne z ciała waszego, a dam wam serce mięsiste.

Ducha mego, mówię, dam do wnętrzności waszej, a uczynię, że w ustawach moich chodzić, a sądów moich przestrzegać, i czynić je będziecie.

 Wdzięczność zaś Bogu, który dał tę gorliwość o was w sercu Tytusa,

Albowiem Bóg jest, który sprawuje w was chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania swego.

 Nie dawajcie się zwodzić, bracia moi ukochani.

 Gdy zechciał, zrodził nas Słowem prawdy, abyśmy byli jakby pierwszym plonem Jego stworzeń.

A Pan mu rzekł: Któż uczynił usta człowiekowi? albo kto uczynił niemego, albo głuchego, albo widzącego, albo ślepego, izaż nie Ja Pan?

Idźże teraz, a Ja będę z usty twojemi, i nauczę cię, co byś miał mówić.

I będziesz mówił do niego, i włożysz słowa w usta jego, a Ja będę z usty twemi, i z usty jego, i nauczę was, co byście mieli czynić.

Ale Pan rzekł do mnie: Nie mów: Jestem dziecięciem, owszem, na wszystko, na co cię poślę, idź, a wszystko, coć rozkażę, mów

A wyciągnąwszy Pan rękę swoję, dotknął się ust moich, i rzekł mi Pan: Otom dał słowa moje do ust twoich.

Kiedy was wydadzą, nie martwcie się o to, jak ani co macie mówić. W owej bowiem godzinie będzie wam poddane, co macie mówić, 

gdyż nie wy będziecie mówili, lecz Tchnienie Ojca waszego będzie mówiło przez was. 

 Kiedy was ciągać będą do synagog, urzędów i władz, nie martwcie się, w jaki sposób albo czym macie się bronić lub co mówić,

bo Tchnienie Święte nauczy was w tym właśnie czasie, co należy powiedzieć». 

Postanówcie sobie w sercu nie obmyślać naprzód swej obrony. 

Ja bowiem dam wam wymowę i mądrość, której żaden z waszych prześladowców nie będzie się mógł oprzeć ani się sprzeciwić.