List św. Jakuba 3:2-12
2
Ponieważ często wszyscy upadamy. Jeśli ktoś nie upada w słowie, jest mężem doskonałym, zdolnym utrzymać w ryzach także całe ciało.
3
Jeśli więc koniom zakładamy wędzidła do pysków, by nam były posłuszne, to kierujemy całym ich ciałem.
4
Oto nawet okręty, choć tak są potężne i tak silnymi wiatrami miotane, niewielki ster prowadzi według woli sternika.
5
Tak i język jest małą częścią ciała, a bardzo się wynosi. Oto jaki (niewielki) ogień, a jaki (wielki) las podpala!
6
Język jest ogniem świata niesprawiedliwego. Język jest ustanowiony wśród części naszego ciała. Plami nasze ciało i rozpala krąg pochodzenia (całe życie), a (sam) rozpalony (jest) przez gehennę.
7
Wszelka bowiem natura zwierząt, fruwających, pełzających, i morskich bywa podporządkowana i jest uległa naturze (woli) człowieka;
8
Ale języka nikt z ludzi ujarzmić nie może, (to jest) nieobliczalne zło, pełne jadu śmiertelnego.
9
Przez niego sławimy Pana i Ojca, i przez niego złorzeczymy ludziom, którzy na podobieństwo Boga stworzeni zostali;
10
Z tych samych ust wychodzi błogosławieństwo i przekleństwo. Nie wypada bracia moi, tak czynić!
11
Czy źródło z jednej szczeliny tryska słodyczą i goryczą?
12
Bracia moi! Czy może figowiec wydać oliwki, albo winorośl figi? Tak też (źródło) słone słodką uczynić wodę.
