Bo kogo Pan miłuje, tego karze, a to jako ojciec, który się w synu kocha.

Ale kto grzeszy przeciwko mnie, krzywdę czyni duszy swojej; wszyscy, którzy mię nienawidzą, miłują śmierć.

Karz syna swego, póki o nim nadzieja, a zabiegając zginieniu jego niech mu nie folguje dusza twoja.

 Głupstwo [głupota] przywiązana wewnątrz [w sercu, umyśle] chłopca [dziecka], rózga karności [skorygowania] odsunie (je) dalej.

Nie odejmuj od młodego karności; bo jeźli go ubijesz rózgą, nie umrze.

Ty go bij rózgą, a duszę jego z piekła wyrwiesz.

Rózga i karność mądrość daje; ale dziecię swawolne zawstydza matkę swoję.

Karz syna twego, a sprawić odpocznienie, i sposobi rozkosz duszy twojej.

 Jeśli ktoś przychodzi do Mnie, a nie (ma w) nienawiści [miłuje mniej] swojego ojca i matki, i żony, i dzieci, i braci, i sióstr, a także swojej duszy, nie może być moim uczniem.

 Kogo bowiem miłuje Pan, (tego) dyscyplinuje, smaga zaś każdego syna, którego przyjmuje. 

 A jeśli jesteście bez karcenia, którego wszyscy są uczestnikami, wówczas jesteście bękartami, a nie synami.