Obfita żywność na roli ubogich, a drugi ginie przez nieroztropność.

Gdzie niemasz wołów, żłób jest próżny; ale siłą wołów mnoży się obfitość zboża.

W każdej pracy bywa pożytek; ale gołe słowo warg tylko do nędzy służy.

Nadto dostatek mleka koziego na pokarm twój, na pokarm domu twego, i na pożywienie dziewek twoich.

Kto sprawuje ziemię swoję, chlebem nasycony bywa; ale kto naśladuje próżnujących, ubóstwem nasycony bywa.

W pocie oblicza twego będziesz pożywał chleba, aż się nawrócisz do ziemi, gdyżeś z niej wzięty; boś proch, i w proch się obrócisz.

Bo prace rąk twoich pożywać będziesz; błogosławionym będziesz, i będzieć się dobrze działo.

 Kradnący, więcej nie kradnie, bardziej zaś (niech się) trudzi, wypracowując własnymi rękoma dobro, aby miał przekazywać potrzebę mającemu. 

I pilnie się starali, abyście spokojnymi byli i rzeczy swoich pilnowali, i pracowali własnymi rękami swemi, jakośmy wam przykazali;

Abyście uczciwie chodzili przed obcymi, a w niczem abyście nie mieli niedostatku.

Aniśmy darmo chleba jedli u kogo, ale z pracą i z kłopotem we dnie i w nocy robiąc, abyśmy nikomu z was ciężkimi nie byli;

 Synu mój, jeśli (cię) namawiają grzesznicy, nie zgadzaj (się).

 Pożremy [połkniemy] (jak) szeol żywych, całych, powalimy (do) dołu.

 Los [kamyk] swój dorzuć do naszego. Sakiewka jedna będzie wszystkich. 

Albowiem nogi ich ku złemu bieżą, i spieszą się na wylanie krwi.

Tak i ci na krew swoję czyhają, a zasadzają się na duszę swoję.

Ścieszką niepobożnych nie chodź, a nie udawaj się drogą złośliwych.

Opuść ją, nie chodź po niej; uchyl się od niej, a omió ją.

Lecz cudzołożący z niewiastą głupi jest, a kto chce zatracić duszę swoję, ten to czyni.

I widziałem między prostakami, obaczyłem między synami młodzieóca głupiego,

Opuśćcie prostotę, a będziecie żyli, a chodźcie drogą roztropności.

Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;

Ktokolwiek jest prostakiem, wstąp sam; a do głupiego mówi:

Kto chodzi z mądrymi, mądrym będzie; ale kto towarzyszy z głupimi, startym będzie.

I dali mu siedmdziesiąt srebrników z domu Baalberyt, i naprzyjmował za nie Abimelech ludzi lekkomyślnych, i tułaczów, którzy chodzili za nim.

Nie zasiadałem z ludźmi kłamliwymi a z obłudnikami nie kumałem się.

Ale się niech okryją worami ludzie i bydło, a niech do Boga gorliwie wołają, a niech się odwróci każdy od złej drogi swojej i od łupiestwa, które jest w ręku jego.

 Wielu jest bowiem i niekarnych, rozgadanych, zwodzicieli, zwłaszcza tych spośród obrzezanych, 

 którym trzeba zatykać usta, gdyż oni całe domy wywracają, nauczając czego nie trzeba dla brudnego zysku.