Znajdzie takowego, co mówi słowa jako miecz przerażające; ale język mądrych jest lekarstwem.

Zdrowy język jest drzewo żywota; ale przewrotność z niego jest jako zdruzgotanie od wiatru.

Otoś ich wiele uczył, i ręceś mdłe potwierdzał.

Upadającego wspierały mowy twoje, a kolana zemdlone posilałeś.

Od przykazania ust jego nie odchylałem się; owszem, postanowiłem u siebie zachować słowa ust jego.

Słuchano mię, i oczekiwano na mię, a milczano na radę moję.

Po słowie mojem nie powtarzano, tak na nich kropiła mowa moja.

Usta sprawiedliwego mówią mądrość, a język jego sąd opowiada.

A czem więcej kaznodzieja był mędrszym, tem więcej nauczał umiejętności ludu, a rozważał i wywiadywał się, i składał wiele przypowieści.

Starał się kaznodzieja, jakoby znalazł powieści wdzięczne, i napisał, co jest dobrego, i słowa prawdziwe.

Gdzie wam dam pasterzy według serca mego, i będą was paść umiejętnie i rozumnie.

Gdy się znalazły mowy twoje, zjadłem ich, a było mi słowo twoje weselem i radością serca mego, ponieważ się nazywam od imienia twego, Panie, Boże zastępów!

 A gdy spożyli śniadanie, rzekł Jeszu do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?» Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego: «Paś baranki moje!» 

Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?» Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?» I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham». Rzekł do niego Jeszu: «Paś owce moje! 

Paście trzodę Bożą, która jest między wami, doglądając jej nie poniewolnie, ale dobrowolnie; nie dla sprośnego zysku, ale ochotnym umysłem:

Przeto, iż mieli w nienawiści umiejętność, a bojaźni Paóskiej nie obrali sobie,

Przetoż będą używać owocu dróg swoich, a radami swemi nasyceni będą.

I rzekłbyś: O jakożem miał ćwiczenie w nienawiści, a strofowaniem gardziło serce moje!

Onci umrze, przeto, że nie przyjmował ćwiczenia, a dla wielkości głupstwa swego będzie błądził.

Z trzodami swemi i z bydłem swojem pójdą szukać Pana; wszakże go nie znajdą; bo odstąpił od nich.

Do każdego, kto słucha słowa o królestwie, a nie rozumie go, przychodzi Zły i porywa to, co zasiane jest w jego sercu. Takiego człowieka oznacza ziarno posiane na drodze. 

 To zaś jest sądem, że światło przychodzi na świat, a umiłowali ludzie bardziej ciemność niż światło, były bowiem złe ich czyny. 

 Każdy bowiem źle postępujący, nienawidzi światła i nie podchodzi do światła, aby nie ujawniono czynów jego. 

Ponieważ nie zaakceptowali Boga w posiadanej wiedzy, wydał Bóg ich w niesprawny umysł, aby czynili, co niewłaściwe;

Cóż po dostatku w ręku głupiego, ponieważ do nabycia mądrości rozumu nie ma?