Uczynisz też ołtarz dla kadzenia; z drzewa sytym uczynisz go.

A powleczesz go szczerem złotem, wierzch jego i ściany jego w około, i rogi jego. Uczynisz też koronę złotą około niego.

A uczynisz drążki one z drzewa sytym, i powleczesz je złotem.

Postawisz też ołtarz złoty do kadzenia przed skrzynią świadectwa, i zawiesisz zasłonę u drzwi przybytku.

Postawił i ołtarz złoty w namiocie zgromadzenia przed zasłoną.

I kadził na nim kadzeniem wonnem, jako był rozkazał Pan Mojżeszowi.

 Ślepi! Cóż bowiem jest ważniejsze, ofiara czy ołtarz, który uświęca ofiarę? 

Jemu zgodnie ze zwyczajem kapłańskim przypadł los, żeby wejść do przybytku Pańskiego i złożyć ofiarę kadzenia.

A cały lud modlił się na zewnątrz w czasie kadzenia. 

 Dlatego i całkowicie zbawić może tych, którzy przez niego przystępują do Boga, zawsze żyjąc, aby wstawiać się za nimi.

Mamy ołtarz, z którego nie mają wolności jeść ci, którzy przybytkowi służą.

sami jak żywe kamienie wbudowani jesteście (w) dom tchnienia [duchowy], kapłaństwo święte, (by) przynosić tchnienia [duchowe] ofiary, przyjemne Bogu przez Jeszu Pomazańca.

 I przyszedł inny posłaniec(anioł), i stanął przy ołtarzu, mając złote naczynie na żar, i dano mu wiele kadzideł, aby dał je w ofierze jako modlitwy wszystkich świętych, na złoty ołtarz, który jest przed tronem. 

I wzniósł się dym kadzideł, jako modlitwy świętych, z ręki posłańca(anioła) przed Bogiem.