Szedłszy tedy Mojżesz z Aaronem, zgromadzili wszystkie starsze synów Izraelskich.

I wziął Jetro, świekier Mojżesza, całopalenie i ofiary Bogu. Przyszedł też Aaron i wszyscy starsi Izraelscy, aby jedli chleb z świekrem Mojżeszowym przed Bogiem.

A na książęta synów Izraelskich nie ściągnął Pan ręki swej: choć widzieli Boga, przecię jedli i pili.

 I uczynił Bogowie rozpostarcie; uczynił też rozdział między wodami, które są pod rozpostarciem; i między wodami, które są nad rozpostarciem; i stało się tak.

Wówczas to zebrali się arcykapłani i starsi ludu w pałacu najwyższego kapłana, imieniem Kajfasz,

 Tak też zrobili, wysyłając (wsparcie) starszym przez ręce Barnaby i Saula.

 Z Miletu posłał do Efezu i wezwał starszych z Powołanych. 

Starszych, którzy są między wami, proszę ja współstarszy i świadek cierpienia Chrystusowego, i uczestnik chwały, która ma być objawiona:

I wejrzał Bóg na syny Izraelskie, i poznał Bóg.

I uwierzył lud, i zrozumieli, że nawiedził Pan syny Izraelskie, a iż wejżał na utrapienie ich; i schyliwszy się, pokłon uczynili.

Wziął też Mojżesz kości Józefowe z sobą dla tego, że był Józef przysięgą obowiązał syny Izraelskie, mówiąc: Zapewne nawiedzi was Bóg; przetoż wynieście kości moje stąd z sobą.

Usłyszą narodowie, zadrżą; boleść zdejmie obywatele Filistyóskie.

A Pan nawiedził Sarę, jako był rzekł: i uczynił Pan Sarze, jako był powiedział.

I rzekł Józef do braci swej: Ja umrę, ale Bóg zapewnie nawiedzi was, i wyprowadzi was z ziemi tej do ziemi, o którą przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi.

A wezbrawszy się z synowemi swemi wróciła się z ziemi Moabskiej; bo słyszała w krainie Moabskiej, że był nawiedził Pan lud swój, i dał im chleb.

Gdy się przypatruję niebiosom twoim, dziełu palców twoich, miesiącowi i gwiazdom, któreś wystawił,

"Niech będzie uwielbiony Pan, Bóg Iszraela, że spojrzał i uczynił wykup ludowi Swemu, 

Powalą na ziemię ciebie i twoje dzieci z tobą i nie zostawią w tobie kamienia na kamieniu za to, żeś nie rozpoznało czasu twojego nawiedzenia». 

 Szymon opowiedział, jak Bóg raczył wybrać sobie lud spośród pogan. 

A świadczył ktoś na niektórem miejscu, mówiąc: Cóż jest człowiek, iż naó pamiętasz, albo syn człowieczy, iż go nawiedzasz?

Na małą chwilę mniejszym uczyniłeś go od Aniołów, chwałą i czcią ukoronowałeś go i postanowiłeś go nad uczynkami rąk twoich,

 Zachowanie wasze wśród narodów miejcie ładne, aby choć [w czym] pomawiają was jak złoczyńców, widząc wasze ładne zachowanie wielbili Boga.