I stało się po niemałym czasie, że umarł król Egipski; i wzdychali, i wołali synowie Izraelscy dla niewoli; a wstąpiło wołanie ich do Boga przed niewolą.

I usłyszał Bóg wołanie ich; i wspomniał Bóg na przymierze swoje z Abrahamem, z Izaakiem, i z Jakóbem.

Którzy naó spoglądają, a zbiegają się do niego, oblicza ich nie będą zawstydzone.

Albowiem wyrwie ubogiego wołającego, i nędznego, który nie ma pomocnika.

A będzie na znak i na świadectwo Panu zastępów w ziemi Egipskiej. A gdy zawołają do Pana dla tych, którzy ich ciemiężyli, tedy im pośle wybawiciela i książęcia, i wybawi ich.

Bo przechodząc Pan przed twarzą jego, wołał: Pan, Pan, Bóg miłosierny i litościwy, nie rychły do gniewu, a obfity w miłosierdziu i w prawdzie;

Zatem wywiadywał się Ezechyjasz od kapłanów i Lewitów o onych gromadach.

Ale ty, Panie, Boże miłosierny i litościwy, i nierychły ku gniewu, i wielce miłosierny, i prawdziwy!

Który poraził Egipczan na pierworodnych ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

Który wywiódł Izraela z pośrodku ich; albowiem na wieki miłosierdzie jego;