A gdy się ociągał, ujęli mężowie oni rękę jego, i rękę żony jego, i rękę dwóch córek jego, (albowiem mu JHWH sprzyjał,) i wywiedli go, i postawili go przed miastem.

 Lecz Bóg, bogaty będąc w litość, przez wielką miłość Swoją, którą umiłował nas, 

Boże! święta jest droga twoja. Któryż Bóg jest tak wielki, jako Bóg nasz?

Tyś jest Bóg, który czynisz cuda; podałeś do znajomości między narody moc twoję.

Przez morze była droga twoja, a ścieżki twoje przez wody wielkie, wszakże śladów twoich nie było.

Ale jako owce wyprowadził lud swój, a wodził ich jako stada po puszczy.

Wodził ich w bezpieczeóstwie, tak, że się nie lękali, (a nieprzyjaciół ich okryło morze,)

(Przedniejszemu śpiewakowi na Sosannim psalm świadectwa Asafowi.)

Bo zgromił morze Czerwone, i wyschło, a przewiódł ich przez przepaści, jako przez puszczę.

Który ich wiódł po prawicy Mojżeszowej ramieniem wielmożności swojej? który rozdzielił wody przed nimi, aby sobie uczynił imię wieczne?

Który ich przeprowadził przez przepaści, jako konia po puszczy, a nie szwankowali?

Tak iż ani rzekli: Gdzież jest Pan, który was wywiódł z ziemi Egipskiej? który nas wodził po puszczy, po ziemi pustej i strasznej, po ziemi suchej i cieniu śmierci, po ziemi, po której nikt nie chodził, a gdzie żaden człowiek nie mieszkał?

Którzy mocą Bożą strzeżeni bywacie przez wiarę ku zbawieniu, które zgotowane jest, aby było objawione czasu ostatecznego.

Aż ich przywiódł do świętej granicy swojej, na onę górę, której nabyła prawica jego.