Oto zrobię coś nowego, zaczyna to już kiełkować, ale tego też nie zrozumiecie. Poprowadzę drogę przez pustkowie, a przez pustynię rzeki.

że dzisiaj urodził się wam w mieście Dawida zbawiciel, którym jest Pomazaniec Pan.

I nagle przyłączyło się do posła mnóstwo zastępów niebiańskich, które wielbiły Boga słowami: 

Przypasz miecz twój na biodra, o mocarzu! pokaż chwałę twoję, i zacności twoje.

Lud twój będzie dobrowolny w dzień zwycięstwa twego, w świętych ozdobach. Z łona jutrzenki jak rosę Cię zrodziłem. 

Pan po prawicy twojej zetrze królów w dzień gniewu swego.

 Zaś oczy Jego jak płomień ognia, a na głowie diademy liczne. Ma imię napisane, którego nikt (nie) zna jeśli nie On.

 A wojska, w niebie, towarzyszyły [podążały] Mu na koniach białych, przyodzianych bisiorem białym, czystym.

 A ma na płaszczu [szacie] i na biodrze swoim imię wypisane: Władca władców i Pan panów.

 aby pożreć trupy [ciała] władców [królów], trupy wodzów i trupy mocarzy, trupy koni i tych, co ich dosiadają, trupy wszystkich — wolnych i niewolników, małych i wielkich!"

 I pochwycono bestię [zwierzę], a po nim fałszywego proroka [pseudoproroka], czyniącego przed nim znaki, w których zwiódł (tych, co), wzięli znamię bestii [zwierzęcia] i czczą obraz jego. Żywcem wrzuceni obaj do jeziora ognia, płonącego w siarce.