Tedy się ziemia wzruszyła i zadrżała, a fundamenty gór zatrząsnęły się, i wzruszyły się od gniewu jego.

Gdyż król nadzieję ma w Panu, a z miłosierdzia Najwyższego nie będzie poruszony.

Znajdzie ręka twoja wszystkich nieprzyjaciół twoich, prawica twoja dosięże wszystkich, co cię w nienawiści mają.

Przyjdzie Bóg nasz, a nie będzie milczał; ogieó przed twarzą jego będzie pożerał, a około niego powstanie wicher gwałtowny.

Tedyście przystąpili, a stanęliście pod górą, a ona góra pałała ogniem aż do samego nieba, a była na niej ciemność, obłok i mgła.

Dał ci z nieba słyszeć głos swój, aby cię wyćwiczył, a na ziemi ukazał ci ogieó swój wielki, a słowa jego słyszałeś z pośrodku ognia.

Twarzą w twarz mówił Pan z wami na górze, z pośrodku ognia,

I stało się, gdyście usłyszeli głos z pośrodku ciemności; gdy góra ogniem pałała, żeście przystąpili do mnie, wszystkie książęta pokoleó waszych, i starsi wasi,

I mówiliście: Oto nam ukazał Pan, Bóg nasz, chwałę swoję, i wielmożność swoję, a głos jego słyszeliśmy, z pośrodku ognia; dziś widzieliśmy, że Bóg mówił z człowiekiem, a człowiek żyw został.

Rzeka ognista płynąc wychodziła od oblicza jego. Tysiąc tysięcy służyło mu, a dziesięć kroć tysiąc tysięcy stało przed nim; sąd zasiadł, a księgi otworzone były.

Góry drżą przed nim, a pagórki się rozpływają; ziemia gore od oblicza jego, i okrąg ziemi i wszyscy mieszkający na nim.

Przed rozgniewaniem jego, któż się ostoi? a kto się stawi przeciwko popędliwości gniewu jego? Gniew jego się wylewa jako ogieó, a skały się padają przed nim.

Przed obliczem jego szedł mór, a węgle pałające szły przed nogami jego.

Bo oto, przychodzi dzieó pałający jako piec, w który wszyscy pyszni, i wszyscy czyniący niezbożność będą jako ciernisko, a popali je ten dzieó przyszły, mówi Pan zastępów, tak, że im nie zostawi ani korzenia ani gałązki.

w płomienistym ogniu, wymierzając karę tym, którzy Boga nie uznają i nie są posłuszni Ewangelii Pana naszego Jeszu. 

Albowiem Bóg nasz jest ogniem trawiącym.

 Nadejdzie zaś dzień Pana jak złodziej {w nocy}; w którym niebiosa z trzaskiem przeminą, zaś podstawy płonące (zostaną) rozwiązane, a ziemia i dzieła na niej nie (zostaną) znalezione {spalone}.

 Oczekując i spiesząc [ponaglając] przyjście Bożego dnia, przez który niebiosa płonące rozwiązane i elementy [części składające się na podstawę] podpalone stopią (się).

 A jeśli ktoś chce ich skrzywdzić, ogień wychodzi z ich ust i pożera ich wrogów. Jeśliby zechciał ktokolwiek ich skrzywdzić, w ten sposób musi być zabity. 

Jeśli się ktoś nie znalazł zapisany w księdze życia, został wrzucony do jeziora ognia.