(Przedniejszemu śpiewakowi na Gittyt psalm Dawidowy.)

(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.)

Boże! tyś jest Bogiem moim; z poranku cię szukam; pragnie cię dusza moja, tęskni po tobie ciało moje w ziemi suchej i upragnionej, w której nie masz wody;

Abym cię oglądał w świątnicy twojej, i widział moc twoję i chwałę twoję.

Pan króluje, oblekł się w dostojność; oblekł się Pan w możność, i przepasał się; utwierdził też okrąg świata, aby się nie poruszył.

Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.

 Który będąc odblaskiem chwały i odwzorowaniem istoty Jego, zarządza [dyryguje] też wszystkim, (przez) wypowiedź [słowem wypowiadanym] potęgi Jego. Oczyszczenia z grzechów uczyniwszy, usiadł po prawicy Majestatu na wysokościach. 

Albowiem nie baśni jakich misternie wymyślonych naśladując, uczyniliśmy wam znajomą Pana naszego, Jeszu Chrystusa moc i przyjście, ale jako ci, którzyśmy oczami naszymi widzieli wielmożność jego.

Wziął bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy mu był przyniesiony głos taki od wielmożnej chwały: ten jest on Syn mój miły, w którym mi się upodobało.

O jednem rzecz prosił Pana, i tej szukać będę; abym mieszkał w domu Paóskim po wszystkie dni żywota mego, a żebym oglądał wdzięczność Paóską, i dowiadywał się w kościele jego.

Psalm Dawidowy. Oddawajcie Panu synowie mocarzów, oddawajcie Panu chwałę i moc.

Oddawajcie Panu chwałę imienia jego; kłaniajcie się Panu w ozdobie świętobliwości.

Na głos Paóski z bólem rodzą łanie, i odkrywają się lasy; ale w kościele swym opowiada wszystkę chwałę swoję.

Objaśnił się Bóg z Syonu w doskonałej ozdobie.

Sława i zacność przed nim, moc i wesele na miejscu jego.