Strzały twoje ostre; od nich narody poddadzą się tobie, a serce nieprzyjaciół królewskich przenikną.

Stolica twoja, o Boże! na wieki wieków; laska sprawiedliwości jest laska królestwa twego.

Obłok i ciemność około niego; sprawiedliwość i sąd są gruntem stolicy jego.

Moc zaiste królewska miłuje sąd; albowiemeś ty ustanowił prawa; sąd i sprawiedliwość w Jakóbie ty wykonujesz.

Sprawiedliwy jest Pan we wszystkich drogach swoich, i miłosierny we wszystkich sprawach swoich.

Tedy mu rzekł Pan: Tać jest ziemia, o którąm przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi, mówiąc: Nasieniu twemu dam ją; pokazałem ją oczom twoim, ale do niej nie wnijdziesz.

A taką śpiewają pieśń Mojżesza, sługi Bożego, i pieśń Baranka: «Dzieła Twoje są wielkie i godne podziwu, Panie, Boże wszystkich władco [wszechwładny]! Sprawiedliwe i wierne są Twoje drogi, o Królu narodów! 

Obrzydliwością jest królom czynić niezbożność; bo sprawiedliwością stolica umocniona bywa.

O miłosierdziach Paóskich na wieki śpiewać będę; od narodu do narodu opowiadać będę usty swemi prawdę twoję.

Da też Pan i doczesne dobra, a ziemia nasza wyda owoc swój.

 Podczas [o ile, gdy] prawo [zasady] przez Mojżesza dano, łaska i prawda przez Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] zaistniało [stało się].