Z żądością oczekiwałem Pana; a skłonił się ku mnie, i wysłuchał wołanie moje;

Ponieważ miłosierdzie twoje wielkie jest nademną, a tyś wyrwał duszę moję z dołu głębokiego.

Gdyż prześladuje nieprzyjaciel duszę moję, potarł równo z ziemią żywot mój; sprawił to, że muszę mieszkać w ciemnościach, jako ci, którzy z dawna pomarli.

Droga zaś niepobożnych jest jako ciemność; nie wiedzą, o co sií otrącić mogą.

Zaprowadził mię, i zawiódł do ciemności, a nie do światłości;

Ja przyszedłem na świat jako światło, aby każdy, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. 

 Posłów także niezachowujących swojej pierwotnej [władzy] ale pozostawili własne mieszkanie [siedzibę] na sąd wielkiego dnia więzami niekończącymi (się) pod mrokiem zachował.

 Fale [wały] dzikie [wściekłe, nieoswojone] morskie [wodne], pieniące (się) [metafora: brudów niesionych na fali] sprośności [to, co wstydliwe], gwiazdy błąkające [wałęsające] (się), którym mrok ciemności do [na] eon zarezerwowano.

Wyrwij mię z błota, abym nie był pogrążony; niech będę wyrwany od tych, którzy mię nienawidzą, jako z głębokości wód;

Pieśó stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie!