Ale my lud twój i owce pastwiska twego, będziemy cię wysławiali na wieki; od narodu do narodu będziemy opowiadać chwałę twoję.

Odtąd wielu uczniów Jego się wycofało i już z Nim nie chodziło. 

 Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogóż pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. 

A sprawiedliwy z wiary żyć będzie; a jeźliby się kto schraniał, nie kocha się w nim dusza moja.

Lecz my nie jesteśmy z tych, którzy się schraniają ku zginieniu, ale z tych, którzy wierzą ku pozyskaniu duszy.

Izali na wieki gniewać się będziesz na nas? a rozciągniesz gniew twój od rodzaju do rodzaju?

Przylgnęła do prochu dusza moja; ożywże mię według słowa twego.

Odwróć oczy moje, aby nie patrzały na marność; na drodze twojej ożyw mię.

Oto pragnę rozkazaó twoich; w sprawiedliwości twojej ożyw mię.

Jestem bardzo utrapiony; o Panie! ożyw mię według słowa twego.

Staó przy sprawie mojej, a obroó mię; dla słowa twego ożyw mię.

Wielkie są litości twoje, Panie! według sądów twoich ożyw mię.

Pociągnijże mię, a pobieżymy za toba. Wprowadził mię król do pokojów swoich; przetoż się w tobie radować i weselić będziemy milości twoje raczej niż wino; bo uprzejmi milują cię.

 Dlatego, moi mili! Jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko podczas obecności mojej, ale teraz dużo bardziej podczas nieobecności mojej, z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje dopracujcie [dopełnijcie].

Albowiem Bóg jest, który sprawuje w was chcenie i skuteczne wykonanie według upodobania swego.

 I (ożywił) was , będących martwymi w upadkach i w grzechach.

 Wśród których i my wszyscy obracaliśmy się niegdyś, w pożądaniach ciała naszego, czyniąc wolę i zamysł ciała, a byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i pozostali. 

 i (to) nas będących martwymi (w) wykroczeniach, wspólnie ożywił z Pomazańcem - łaską jesteście zbawiani -