Który uczynił światła wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie jego;

Miesiąc i gwiazdy, aby panowały w nocy; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

 I rzekł Bogowie: Niech będzie światłość; i stała się światłość.

 I nazwał Bogowie światłość dniem a ciemność nazwał nocą; i stał się wieczór, i stał się ranek, dzień pierwszy.

Z ust niemowlątek i ssących ugruntowałeś moc twą dla nieprzyjaciół twoich, abyś wyniszczył nieprzyjaciela i tego, który się mści.

(Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.)

 Dzień dniowi tryska przekazem, noc nocy objawia wiedzę.

- (Przez) całą ziemię przeszła sznurem, na krańce zamieszkałej ich opowieść. Na słońcu postawił namiot.

Który uczynił światła wielkie; albowiem na wieki miłosierdzie jego;

Miesiąc i gwiazdy, aby panowały w nocy; albowiem na wieki miłosierdzie jego.

 I rzekł Bogowie: Niech będą światła na rozpostarciu niebieskim, ku rozdzielaniu dnia od nocy, a niech będą na znaki, i pewne czasy, i dni, i lata.

 I uczynił Bogowie dwa światła wielkie: światło większe, aby rządziło dzień, a światło mniejsze, aby rządziło noc, i gwiazdy.

 I żeby rządziły dzień i noc, i czyniły rozdział między światłością, i między ciemnością; i widział Bogowie, że to było dobre.

tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.