Przeczże się smucisz, duszo moja, a przecz trwożysz sobą we mnie? Czekaj na Boga, albowiem go jeszcze będę wysławiał, gdyż on jest wielkiem zbawieniem twarzy mojej, i Bogiem moim.

Oto, choćby mię i zabił, przecię w nim będę ufał; wszakże dróg moich przed obliczem jego będę bronił.

Przywodząc to sobie do serca swego, mam nadzieję.

Dobrze jest, cierpliwie oczekiwać na zbawienie Paóskie.

Przetoż nie odrzucajcie ufności waszej, która ma wielką zapłatę.

 Dlatego przepasawszy biodra umysłu waszego, będąc trzeźwi całkowici nadzieją, w niesionej wam łasce, w objawieniu Jeszu Pomazańca.

 Każdy, kto ma w Nim tę nadzieję, oczyszcza się, tak jak On jest czysty [święty].

Na tobiem spoległ zaraz z żywota; tyś mię wywiódł z żywota matki mojej; w tobie chwała moja zawżdy.

Modlę się o to, aby miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu

Albowiem też to czynicie przeciwko wszystkim braciom, którzy są we wszystkiej Macedonii; ale was napominamy, bracia! iżbyście tem więcej obfitowali,

Ale rośćcie w łasce i w znajomości Pana naszego i Zbawiciela, Jeszu Chrystusa, któremu niech będzie chwała i teraz, i na czasy wieczne. Amen.