Ofiarujcież ofiary sprawiedliwości, a ufajcie w Panu.

Wielka jest chwała jego w zbawieniu twojem; chwałą i zacnością przyodziałeś go;

Śpiewajcież Panu święci jego, a wysłuchajcie pamiątkę świętobliwości jego.

  Pociągają mnie dwa pragnienia: mam pragnienie odejść i być z Pomazańcem, bo to o wiele lepsze;

 Ukochani, teraz jesteśmy dziećmi Boga, a jeszcze się nie okazało, czym będziemy. Wiemy, że gdy się okaże, będziemy podobni do Niego, gdyż zobaczymy Go takim, jaki jest.

Tedyś odmienił płacz mój w pląsanie; zdjąłeś ze mnie wór mój, a przepasałeś mię radością.

Tedy będę nauczał przestępców dróg twoich, aby się grzesznicy do ciebie nawrócili.

Do niegom usty swemi wołał, a wywyższałem go językiem moim.

Ze względu na przyrodzoną waszą słabość posługuję się porównaniem wziętym z ludzkich stosunków: jak oddawaliście członki wasze na służbę nieczystości i nieprawości, pogrążając się w nieprawość, tak teraz wydajcie członki wasze na służbę sprawiedliwości, dla uświęcenia. 

Proszę was, bracia! przez miłosierdzie Boże, abyście stawiali ciała wasze na ofiarą żywą, świętą, przyjemną Bogu, to jest rozumną służbę waszą.

 Ponieważ drogo zostaliście kupieni. Oddajcie więc Bogu chwałę w ciele waszym!

 Przez Niego więc przynosimy ofiarę uwielbiania {przez cały} Bogu, to jest owoc warg wyznających imieniu Jego. 

Tak i język jest małą częścią ciała, a bardzo się wynosi. Oto jaki (niewielki) ogień, a jaki (wielki) las podpala! 

Wszelka bowiem natura zwierząt, fruwających, pełzających, i morskich bywa podporządkowana i jest uległa naturze (woli) człowieka;

Przez niego sławimy Pana i Ojca, i przez niego złorzeczymy ludziom, którzy na podobieństwo Boga stworzeni zostali;