A będę cię chwalił, Panie, Boże mój! ze wszystkiego serca mego, i będę wielbił imię twoje na wieki,

Ponieważ miłosierdzie twoje wielkie jest nademną, a tyś wyrwał duszę moję z dołu głębokiego.

Bo wyrwał duszę moję od śmierci, oczy moje od płaczu, nogę moję od upadku.

 On to wybawił nas od tak wielkiego niebezpieczeństwa śmierci i będzie wybawiał. Tak, mamy nadzieję w Nim, że nadal będzie nas wybawiał

I oczekiwali Syna jego z niebios, którego wzbudził od umarłych, to jest Jeszu, który nas wyrwał od gniewu przyszłego.

A iżby wyswobodził tych, którzy dla bojaźni śmierci po wszystek czas żywota podlegli byli niewoli.

 niech wie, że ten, kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, uratuje {jego} duszę od śmierci i zakryje mnóstwo błędów [grzechów].

Zatrzymuj kroki moje na drogach twych, aby się nie chwiały nogi moje.

Jużem był rzekł: Zachwiała się noga moja; ale miłosierdzie twoje, o Panie! zatrzymało mię.

Trzyma Pan wszystkich upadających, a podnosi wszystkich obalonych.

Nóg świętych swoich ochrania, a niepobożni w ciemnościach zamilkną; bo nie w sile swojej będzie się mąż zmacniał.

Będę chodził ustawicznie przed oblicznością Paóską w ziemi żyjących.

A gdy już było Abramowi dziewięćdziesiąt lat i dziewięć lat, ukazał się JHWH Abramowi, i rzekł do niego: Ja (jestem) Bóg Władca [wszechmocny, LXX twój]; chodź przed obliczem moim, a bądź doskonały.

Domie Jakóbowy! pójdźcie, a chodźmy w światłości Paóskiej.

I rzekł: Proszę, o Panie! wspomnij teraz, żem chodził przed tobą w prawdzie i w sercu uprzejmem, czyniąc to, co dobrego jest w oczach twoich. I płakał Ezechyjasz płaczem wielkim.

Aby odwrócił duszę jego od dołu, a żeby oświecon był światłością żyjących.

 A oto znów przemówił do nich Jeszu tymi słowami: «Ja jestem światłością świata. Kto idzie za Mną, nie będzie chodził w ciemności, lecz będzie miał światło życia».

 Powiedział więc im Jeszu: Jeszcze krótki czas światło z {w} wami {was} jest, chodźcie dopóki {jak} światło macie, aby ciemność was nie pochwyciła, a chodzący w ciemności nie wie gdzie idzie. 

 Dopóki {jak} światło macie, wierzcie w światło, abyście synami światła stali (się)". To powiedział Jeszu i odszedł, ukryty przed nimi. 

 Byliście bowiem kiedyś ciemnością, teraz zaś światło w Panu, jak dzieci światła postępujcie. 

 Badajcie co jest upodobaniem Pana. 

 Bo (to) ukryte dziejące (się) przed nimi, wstyd jest i mówić. 

 Dlatego mówi: Wstawaj śpiący i powstań z martwych, a rozbłyśnie ci Pomazaniec. 

 I Miastu nie trzeba słońca ni księżyca, by mu świeciły, bo chwała Boga je oświetliła, a jego lampą - Baranek. 

 A chodzić narody przez światło Jego i władcy [królowie] ziemi niosą chwałę ich {i cześć narodów} do niego.